________________
श्री विमलनाथ प्रभुने प्राप्त थयेल केवळज्ञान हता रत्नमय वप्रना पूर्व द्वारमा सोनेरी वर्णना बे वैमानिक उत्तम देवताओ प्रतिहार थईने शुभभावथी उभा रह्या हता. दक्षिण द्वारमां बे शुक्लवर्णना व्यंतर देवताओ, पश्चिम द्वारमां बे रक्तवर्णना ज्योतिष्क देवताओ अने उत्तरद्वारमा बे कृष्णवर्णना भुवनपतिदेवताओ द्वारपाळ थईने रह्या हता. सुवर्ण वामां अनुक्रमे पूर्वादि चार दिशाओना द्वारमां जया, विजया, अजिता अने अपराजिता नामे चार देवीओ हथीयार उगामी रही हती. रूपेरी वप्रमा प्रत्येक द्वारे खट्वांग, तुंबरू, जटा, किरीट अने माळाने धारण करनार नृशीर्ष देवताओ द्वारपाळ थईने रह्या हता. ते समवसरणनी वच्चे व्यंतरदेवताओए सातसो ने वीस धनुष्यना प्रमाणवाळु एक चैत्यवृक्ष कयु, तेनी नीचे एक मणिपीठ अने ते पीठनी उपर एक छंदक रची ते पर चार सुंदर सिंहासनो कयाँ हतां. ते सिंहासनो पादपीठवाळा अने त्रण छत्रोवाळां हता. ते उपर चामरोनी श्रेणी साथे आठ यक्षो रहेला हता. सुवर्णना वप्रनी मध्यभागे ईशान दिशामां प्रभुने विश्रांति लेवाने माटे व्यंतरदेवताओए एक देवछंद को हतो.
ते पछी चार प्रकारना कोटाकोटी देवताओनी साथे प्रभु संसारनो भय राखनार प्राणीओने शरणरूप एवा ते समवसरणमां जवाने चाल्या. ते वखते देवताओए ते धर्मना चक्रवर्ती एवा प्रभुनी आगळ जाणे साक्षात् नवनिधान होय तेवा नव कमळो स्थापित कयां. प्रभु चालतां-चालतां ते बबे कमळोनी उपर पादन्यास करता हता अने देवताओ भक्तिथी ते कमळोने आगळ-आगळ धरता हता. सूर्य जेम तेजस्वी थई अंधकारना समूहने भेदवाने आकाश प्रदेशमा प्रवेश करे, तेम प्रभुए पूर्वद्वारथी अज्ञानरूपी अंधकारना समूहने भेदवाने समवसरणमां प्रवेश कर्यो. ते काले पूर्वाभिमुखे थई चैत्यवृक्षनी प्रदक्षिणा करी प्रभु 'तीर्थाय नमः' एम कही सिंहासन उपर बेठा. ते समये व्यंतर देवताओए श्री सर्वज्ञप्रभुना प्रभावथी बीजी त्रण दिशाओमां प्रभुना त्रण प्रतिरूपो रच्यां. तेमना मस्तक उपर भामंडळ शोभवा लाग्यु. आकाशमां दुंदुभिनो नाद थयो अने तेओनी आगळ रत्नध्वज अने धर्मचक्र बिराजमान थयु. बाकी, जे काई कार्य कयु हतुं. ते सर्व कार्य व्यंतरोए करी बताव्युं हतुं. विबुध देवताओ पोताना योग्य कार्यमां कदिपण आळस करता नथी. आवी रीते जे समवसरण करवामां आवे, ते तो एक स्वाभाविक स्थिति-मर्यादा छे. नहीं तो भक्तिमान् एवो एक ज देवता ए सर्व पण करी शके छे. ते पछी देवांगनाओनी घणी स्त्रीओ पूर्व द्वारथी आवी त्रण प्रदक्षिणा आपी तीर्थने अने प्रभुने नमस्कार करी अग्नि दिशामां साधु साध्विओने माटे 284
श्री विमलनाथ चरित्र - चतुर्थ सर्ग