Page Text
________________
वासुदेव चरित्र-लोभाकर अने लोभानंदीनी कथा मांडेला अचिंत्य प्रभाववाळा अने तत्काळ फळ आपनारा वशीकरण मंत्रनो जाप पूर्ण थई गयो. तरत ज ते बंनेए उठीने ते राक्षसनो तिरस्कार कर्यो अने तेने वश करीने एवो रंक करी दीधो के जेथी ते काई पण करी शक्यो नहीं. पछी राक्षस बोल्यो. "हुँ तमारा बनेनो किंकर छु, माटे मने कोई कार्य बतावो के ते कार्य हुं आदरथी करूं." ते सांभळी कुमार विजयचंद्र बोल्यो. "तुं आ मारा नगरने किल्लो करी आप. रत्नोना समूहथी अने सुवर्णना जथ्थाथी भांडागार भरी दे, कोठारमा जथ्थाबंध धान्य पूरी दे अने मने सुखी कर. अने ज्यारे हुं संभालं, त्यारे तुं हाजर थजे. एम करीश, तो तारो छूटकारो थशे, ते सिवाय नहिं थाय." राक्षसे वेगवडे नम्र मस्तके ते बधुं स्वीकार्यु. पछी कुमारना कहेवा प्रमाणे बधुं करी आपी राक्षस पोताना स्थानमां चाल्यो गयो. पछी तेणे बधी प्रजा नगरमां वसावी. मंत्री वर्गने अने ते राज्यने आश्रित एवा ताबाना राजाओने सत्वर पोतपोताने स्थाने नियुक्त करवामां आव्या. पछी मूळ मंत्रीओए हर्षथी विजयचंद्रनो राज्य उपर पट्टाभिषेक कर्यो. राजा विना रक्षण थई शकतुं नथी. राजा विजयचंद्रे पोताने सुख करनार गुणवर्माने कडं, "हे मित्र, में जे आ राज्य मेळव्युं, तेमां बधुं कारण तमे पोते ज छो. तेथी आ राज्य तमे पोते ग्रहण करो अने मने अनृणी करो. "दुःखे साहय्यकर्ता य-द्विस्मृति नैव गच्छति ।।७४२।।" जे दुःखमां खरी सहाय करनार होय छे, तेनुं विस्मरण कदीपण थतुं नथी." गुणवर्मा बोल्यो, “हे राजा, तमोए पूर्वे चंद्रावती नगरीमां जे बे वणिकोने स्तंभित करेला छे, तेओ मारा पिता अने काका थाय छे. तो तमे प्रसन्न थईने तेमने बंधनमांथी मुक्त करो, एटलुं करवाथी ज मने मारा कामनी सफळता प्राप्त थशे. जो के तेओ बंने खरेखर अकार्य करवामां उद्यत थयेला होई अपराधी बनेला छे, तो पण तमे तेमनी उपर प्रसन्न थाओ. सन्तः प्रणतवत्सलाः सत्पुरुषो प्रणतजन उपर वात्सल्य धरनारा होय छे." गुणवानां आ वचन सांभळी राजा बोल्यो. “अहो, ते वणिकमांथी तमारो जन्म थयो ए तो कालकुट झेरमांथी अमृत अने धतुरामांथी आम्रफळ थवा जेवं छे. तमे जे कार्य मने बतावो छो, ते कार्य तो कांई हिसाबमां ज नथी. हुं ते तमारुं सर्व कार्य करीश; परंतु तेमां एक उपाय छे, ते सांभळो. आ नगरनी पासे एकश्रृंग नामे एक मोटो पर्वत छे. तेमां देवताथी अधिष्ठित एवी एक कुपिका (वाव) छे. ते कुपिकानुं मुख नेत्रपुटनी जेम उघडे छे अने मींचाय छे. ते कुपिकानी अंदर प्रवेश करीने तेना जळनुं यत्नथी आकर्षण करवू. परंतु त्यां सावचेत रहेवा छे. जो ते जळ लेनारो माणस भय पामे, तो तेनुं मृत्यु थई जाय श्री विमलनाथ चरित्र - चतुर्थ सर्ग
265
| SR No. | 005931 |
| Book Title | Vimalnath Prabhunu Charitra |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jayanandvijay |
| Publisher | Guru Ramchandra Prakashan Samiti |
| Publication Year | |
| Total Pages | 378 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 7 MB |