________________
श्री विमलनाथ प्रभुना पूर्वभवनुं वृत्तांत (निराशी भावे निःस्पृहपणे) करवो. हे मुनि, द्रव्य वगेरेनो प्रतिबंध छोडी तमारे विहार कर्या करवो. कारण के प्रतिबंध राखवाथी शरीरने क्लेश थाय छे अने पापनो लेश प्राप्त थाय छे. उत्कृष्ट गुणोमां अने बीजाना गुणोमां मत्सर करशो नहीं. तेम स्वगुण-आत्माना गुणनो अने पोताना गुणनो उत्कर्ष जणावशो नहिं." आ प्रमाणे गुरुनां वचनोने ग्रहण करी ते पद्मसेन मुनिए थोडा दिवसोमां पाठथी अने अर्थथी सर्व सिद्धांतनुं अवलोकन कयु. ते दयाळु हृदयवाळा मुनिए पोताना पूर्वना दुष्कर्मनो क्षय करवाने चतुर्थ, षष्ठ अने अष्टम वगेरे शुद्ध विविध तप करवा मांड्युं. 'जे पोतानो देह उपसर्गोने सहन करी शके एवो करे छे, तेने दुःख थतुं नथी. खरी वात छे के उघाडं मुख सदा शीत वगेरेने सहन करी शके छे. ते मुनि ए १. क्षुधा, २. तृषा, ३. शीत, ४. उष्णता, ५. दंश, ६. अचेल, ७. अरति, ८. स्त्री, ९. चर्या, १०. निषद्या, ११. शय्या, १२. आक्रोश, १३. वध, १४. याचना, १५. अलाभ, १६. रोग, १७. तृणस्पर्श, १८. मल, १९. सत्कार, २०. प्रज्ञा, २१. अज्ञान, २२. सम्यक्त्व एम बावीस परीषहोने सहन करवा मांड्या. आत्मसंवेदनीय-पोते अनुभवे तेवा देव, तिर्यच अने मनुष्ये करेला चार प्रकारना उपसर्गो तेणे पोताना हितने माटे सहन का.
- एक वखते विवेकथी गुरुनी आज्ञा लई गणमांथी जुदा नीकळी तेमणे साधुओनी आ प्रमाणे प्रतिमा वहन करी-अशन तथा पानवडे एक एक दत्तिने ग्रहण करता ते मुनिए एक मास सुधी पहेली प्रतिमा वहन करी, गच्छमां आव्या पछी एवी रीते मासनी दत्तिने वधारतां वधारतां सातमासवडे सातमी प्रतिमा वहन करी. पछी एकांतरा उपवास, आंबेलना पारणावडे पान (जळ) रहित गामनी बहार उत्तान शयन करी निश्चळ रही सात दिवस सुधी उग्रउपसर्गने सहन करतां आठमी प्रतिमा वहन करी पछी ते गणी गच्छमां आव्या. पछी एवी रीते मोटा कष्टोवाळा मुनिए उत्कटिकासने रही विधिपूर्वक सात दिवसवडे नवमी प्रतिमा करी, ए ज निष्ठा उपर रही विरासने ध्यानमां निश्चल बनी सात दिवसे दशमी प्रतिमा वहन करी. पछी अहोरात्रि बहार रही षष्ठ (छट्ठ) तप करी बे भजाओ लंबावी राखी अगियारमी प्रतिमा वहन करी. पछी अष्टम करी हाथ लंबावी राखी ध्यानमां लीन थई अने पोतानी दृष्टि सिद्धशिला तरफ राखी एक रात्रिनी बारमी प्रतिमा वहन करी. 1. विक्रम पराक्रम. 2. एक साथे अखंड-एक धारथी जे अन्न के जळ मळे ते तेनी एक दत्ति
लेखाय-कहाय ते पछी ते प्रमाणमां वधारे होय के अल्प कणमात्र के बिंदुमात्र अल्प होय.
212
श्री विमलनाथ चरित्र - तृतीय सर्ग