________________
भावतत्त्वना स्वरूप उपर चंद्रोदरनी कथा
लई गुरुनी पासे लई गयो. त्यां धनश्रेष्ठी सूरिने नमस्कार करी बेठो, एटले गुरुए उपदेश आपवा मांड्यो. विद्वानोए गुरुओमां ए उपदेश आपवानो गुण मुख्य कहेलो छे. गुरु बोल्या "दाता कदि पाप कर्ता होय, तो पण तेनी नरक गति थती नथी, कारण के दाननुं फल जे भोग, ते नारकीमां होतुं नथी. शीलने पाळनारो प्राणी तिर्यंच अने नरक गतिमां जतो नथी, तपस्या करनारो मनुष्य राजा थाय छे अथवा देवलोके जाय छे अने भावना भावनारो मनुष्य भव-संसारनो नाश करे छे." गुरुनो एवो उपदेश सांभळी धनश्रेष्ठी पोताने घेर आव्यो. ते शेठे पोताना मनमां विचार कर्यो के, "दान करवामां द्रव्यनो खर्च थाय छे, शील पाळवामां स्त्रीना संगनो त्याग करवो पडे छे अने तप करवामां रसना रागने छोडवो पडे छे, तेथी सुगम अने उत्तम एवी भावना भावू के जेथी मने सुखे मोक्षपदनो समागम थाय." ते पछी रात्रे नीतिमान् पुत्रोए आवी पिताने पूछ्युं के, "तात तमे सुखने आपनारो धर्म केवो सांभन्यो?" धनश्रेष्ठी बोल्यो, "में प्रीतिपूर्वक धर्मनुं पान कयुं छे. हे वत्सो, हवे आपणे शुभ दिवसे साधर्मिकवात्सल्य करवातुं छे, तेमां घणां वात्सल्यथी स्वजनोनो समूह एकठो करवानो छे. ।।६५०।। तो कंबिकाथी चढीयाता अमे मापथी सात मूडा जेटला कोमल खाजा करावो. लोकोना चित्तने मोद आनंद आपनारा अने रुचिने प्रेरनारा मोटा सिंहकेशरीआ लाडु तरत बनावो, बीजा मुख्य अने प्रसिद्ध एवा सातजातना पकवानो हर्षथी करावो. खजूर, खारेक, द्राक्ष, नाळीयेरना श्रेणी बद्ध फळो, रस भरेली केरीओ, केलानो समूह, सुगंधीशाळ, मगनी छडी दाळ. जात जातना शाक, चीकणा दही, विचित्र पान सोपारी अने अनेक जातना रेशमी वस्त्रो साधर्मीजनने माटे लावो. गुरुओ तथा संघनी पूजा माटे भैरवी प्रमुख वस्त्रो अने सुगंधी घी सत्वर मंगावो." आ प्रमाणे पुत्रोने विविध शिक्षा आपी ते श्रेष्ठी निद्रावश थई गयो. पछी बधा पुत्रोए विचायु के, "गुरुनी वाणी केवी गुणकारी छे? आपणा पिताए जे पूर्वे सांभळेलुं अने गुरुना मुखथी अपूर्व सांभळेलुं ते गृहस्थने घटे तेवू आजे पिताना मुखमांथी बहार नीकळी आव्युं छे. हवे आ धर्मना कार्यमां विस्तार माटे विलंब करवो घटित नथी. विलंब थवाथी बाहुबलि पोताना पिता ऋषभदेव प्रभुने वंदना करी शक्यो न हतो. माटे आपणे आवती काले ज हर्षथी संघ, वात्सल्य करीए. जेओ मातापिताना मनोरथ पूरे छे, तेओ ज खरा पुत्रो कहेवाय छे." आq विचार्या पछी तेओए सत्वर स्वजनोने बोलावी सामग्री तैयार कराववा मांडी. ते कोलाहल सांभळी पिता धनश्रेष्ठी जागी उठ्यो तेणे जाण्यु के, मारा घरमां धाड आवी तेथी श्री विमलनाथ चरित्र - तृतीय सर्ग
183