________________
૫૬૦ ગુજરાતી ભાષાનું બૃહદ્ વ્યાકરણ -ને અર્થ
|| -વ્યક્તિમાં, જાતિમાં, વ્યક્તિવિશિષ્ટ શેષાર્થ ૧૫૮
જાતિમાં, ઉપાધિમાં ૭૨-૭૩ શેષને અર્થ મહાભાષ્યકારે આ સંકેત પેલે ૧૫૮-૫૯
જ્ઞાનનાં સાધન-મેષ, વ્યાકરણ, આપસંબંધ-સ્વસ્વામિભાવાદિ ૧૫૯ || વચન, ઉપમાન, વગેરે ૭૩–૭૪ -કર્તરિ ષષ્ટી ૧૫૯
સંકેતાર્થ ૨૨૯ -કર્મણિ પછી ૧૫૯
સંખ્યાંશવાચક ૧૮૧ નામગીને યોગે ૧૬૦
–વ્યુત્પત્તિ વગેરે ૧૯૩ -વ્યાપક ૧૬૦
સંખ્યાક્રમવાચક ૧૮૦
સંખ્યાપૂરક ૧૮૦ સંયુક્ત ક્રિયાપદ ૨૦૨-૦૩
-વ્યુત્પત્તિ વગેરે ૧૯૪ -દાખલા હિં. ને મ. માં પણ ૨૦૨-૦૩ | સંખ્યાવાચક વિશેષણ ૧૮૦ સંવાર ને વિવાર
–વ્યુત્પત્તિ તથા અન્ય દેશી ભાસ–અર્થ ને ઉત્પત્તિ ૬૮
માં સમાન શબ્દ ૧૮૮-૧૯૩ સંવૃત ને વિસ્તૃત
-“એક લગાડવાથી અનિશ્ચિતતા–અર્થ ૬૬ .
વાચક, હિતમાં પણ ૧૫ સંસ્કૃત
સંખ્યાવૃત્તિવાચક ૧૮૧ –આર્ય પ્રજાની ભાષા ૨૩
સંખ્યા સમૂહવાચક નામ ૧૮૧ –આર્ય દેશી ભાષાની
સંઘવાચક માતૃભાષા ૨૩
–વ્યુત્પત્તિ ૧૯૪–૯૫ –ને તદુભવ શબ્દોની જાતિ ૧૧૧ ||
સંજ્ઞા ૯૫ –શુદ્ધ, શિષ્ટ વર્ગની ભાષા ૩૩૬,
–ભાષ્યકારના વિચાર ૧૬૧ –જીવન્ત ભાષા, ૩૩૬, ૩૮૨-૮૩
સંજ્ઞાવાચક નામ ૫ સ-સહ -અર્થ ૨૫૪
જાતિવાચક તરીકે ૯૬-૯૭ સકર્મક
સતિસપ્તમી . -ફળને વ્યાપાર ભિન્ન આશ્રયમાં ૨૦૦ | , ગુ.ની રચના ૨૧૯ –નો પ્રયાગ અકર્મક તરીકે ૨૦૧]
-અપ.ને , ગુ.માં સંસ્કૃત જેવી ચાર સ્થિતિમાં ૨૦૧
' રચના ૧૬૦-૬૧ સંકેત
સત્કાર્યવાદી ૧૪૩ –નયાચિક્યતને વૈયાકરણમત ૭૧ | સવ (લિંગવચનનું હેવાપણું) ૯૨
