________________
શ્રી અધ્યાત્મસાર ગ્રન્થ [९३] पुरा प्रेमारम्भे तदनु तदविच्छेदघटने ।
तदुच्छेदे दुःखान्यथ कठिनचेता विषहते ॥ विपाकादापाकाहितकलशवत्तापबहुलाज्जनोयस्मिन्नस्मिन्ववचिदपि सुखं हन्त न भवे ॥१८॥
પ્રણયને આરંભ કરવામાં દુઃખ, પ્રણય થયા પછી તે નંદવાઈ ન જાય તે માટેની પ્રતિપળની ચિન્તા એ ય દુઃખ, અને છતાં ય નશ્વર પ્રણય નાશ પામે ત્યારે ય કારમું દુઃખ!
આ બધા ય દુઃખને વજહૃદયવાળે સંસારી જીવ સહ્યા જ કરે છે ! | કુંભારને ભઠ્ઠીમાં મુકેલા ઘડાને પકાવીને લાલચળ કરી દે તેવા પ્રચ૭ તાપરૂપી વિપાકની (ભવાંતરમાં) વેદનાનું ય પાછું ઘોર દુઃખ! [९४] मृगाक्षीदृग्बाणैरिह हि निहतं धर्मकटकं ।
विलिप्ता हृद्देशा इह च बहुलै रागरुधिरैः ॥ भ्रमन्त्यूचं क्रूरा व्यसनशतगृध्राश्च तदियं । महामोहक्षोणीरमणरणभूमिः खलु भवः ॥१९॥
લલનાઓના નેત્રના કટાક્ષ-બાણેથી જ્યાં ધર્મ-સૈન્યના ભુકકા બેલાઈ રહ્યા છે,
જ્યાં રાગ-રૂધિરના કુવારાઓની છળથી ધર્મસુભટના હૃદયે રંગાઈ ગયા છે, - જ્યાં સેંકડો આપત્તિઓના ક્રૂર ગીધડાં ગગને લટાર મારી રહ્યાં છે,
