________________
પ્રમન્ય-૧ લા
અધિકાર–૪ થા
મેં ભવસ્વરૂપ ચિન્તા ર
[૭૬] તહેવું નિષેન્મારાપટ્ટુના ઐત્તિ મવस्वरुपं संचिन्त्यं क्षणमपि समाधाय सुधिया | इयं चिन्ताऽध्यात्मप्रसरसरसीनीरलहरी, सतां वैराग्यास्थाप्रियपवनपीना सुखकृते ॥ १ ॥ નિમ્બ આચરણ કરવામાં પટુ એવા બુદ્ધિમાન પુરૂષ ચિત્તને ક્ષણભર પણ સમાધિમાં સ્થિર કરીને, ભવ-સ્વરૂપનુ ચિન્તન કરવું જોઈ એ. કેમકે અધ્યાત્મના પ્રસાર પામેલા સરવરીયાના નીરની લહરીએ સમી આ ભવ-સ્વરૂપ ચિન્તા છે. આ લહરીએ વૈરાગ્યની શ્રદ્ધારૂપ પ્રિયપવનથી પરિપુષ્ટ બનીને સજ્જનાના સુખ માટે અને છે.
[૭૭] ત: વામીિિનવૃતિ જીતો દુ:સહ ત: । पतन्ति ग्रावाणो विषयगिरिकूटाद्विघटिताः || इतः क्रोधावर्ती विकृतितटिनीसङ्गमकृतः । समुद्रे संसारे तदिह न भयं कस्य भवति ॥ २ ॥ અહા ! આ સંસાર-સાગર તેા જુઓ !
આ બાજુ દુઃસહ એવા કામ રાગરૂપી વડવાનળ ચેામેર ભડકે જલી રહ્યો છે,
ને આ તરફ તા જુએ ! વિષય-પ°તાના શિખરો ઉપરથી તૂટી પડેલા પત્થરોના વરસાદ વરસી રહ્યો છે !
