________________
૧૦.
શ્રી અધ્યાત્મસાર ગ્રન્થ [२१] रसो भोगावधिः कामे सद्भक्ष्ये भोजनावधिः।
अध्यात्मशास्त्रसेवायां रसो निरवधिः पुनः ॥२१॥
કામ-વાસનાને રસ રહી રહીને ય ક્યાં સુધી? ભેગ ભેગવતાં સુધી જ ને?
અને પકવાન્નને રસ? ગળેથી કેળીયે ઊતર્યો ન ઊતર્યો ત્યાં લગી જ ને?
જ્યારે અધ્યાત્મ–શાસ્ત્રની સેવાને રસાસ્વાદ તે અનંત છે....એને કઈ સીમાથી બાંધી શકાય તેમ નથી. [૨૨] તાન્યાહૂ – જગ્યવિજાતિ /
एति निर्मलीभाव-मध्यात्मग्रन्थभेषजात्॥२२॥ કુતર્કોથી ખીચોખીચ ભરેલા ગ્રન્થનું સર્વસ્વ શું? અહંકાર....
એ અહંકારના તાવથી તગતગી ગયેલી આંખને ઠારે કોણ? નિર્મળ કોણ કરી શકે ? અધ્યાત્મ-ગ્રન્થને સુરમ જ ને? [२३] धनिनां पुत्रदारादि यथा संसारवृद्धये ।। ___ तथा पाण्डित्यदृप्तानां शास्त्रमध्यात्मवर्जितम् ॥२३॥
એક તે મોટો કોટાનકોટિ ધનને સ્વામી હોય અને વળી પુત્ર-પત્ની વિગેરે પરિવારથી સજ્જ હોય....પછી તે એને સંસાર કૂદકે ને ભૂસકે વધતે જ જાય ને?
આ ય પંડિતાઈને અભિમાનથી છટકે બન્યું હોય અને અધુરામાં પૂરું, અધ્યાત્મભાવ વર્જિત પોથાઓને પારગામી હોય! પછી સંસાર ન વધે તે બીજું થાય શું? .
