________________
૧૫૦
શ્રી અધ્યાત્મસાર ગ્રન્થ થાય, તેવી શુદ્ધ આવશ્યક ક્રિયા પણ જે ભાવવિહોણી હોય તે દ્રવ્યાવશ્યક જ કહેવાય છે. તે પછી જે આવશ્યક કિયા પાઠોચ્ચારાદિમાં પણ અશુદ્ધ જ છે તેની તે શી વાત કરવી?
અર્થાત્ એને તે દ્રવ્યાવશ્યક પણ ન કહેવાય.૭૩ [२७७] तीर्थोच्छेदभिया हन्ता-विशुद्धस्यैव चादरे ।
सूत्रक्रियाविलोपः स्याद्-गतानुगतिकत्वतः ॥१३॥
વળી, શુદ્ધ કિયાને આગ્રહ કરવા જતાં, તેવી કિયા કઈ કરી જ ન શકે એટલે તીર્થો છેદ થઈ જાય એમ કહીને અશુદ્ધ એવી પણ કિયાને આદર કરવાનું જે કહ્યું તે અત્યન્ત અસંબદ્ધ વચન છે. કેમકે એ રીતે અશુદ્ધ કિયા અને અશુદ્ધ પાઠ એક આત્મા કરે, તેને જોઈ-સાંભળીને બીજે પણ તેમ જ કરે, ત્રીજે પણ તેમ જ કરે એમ ગતાનુગતિકતાથી અશુદ્રક્રિયા અને અશુદ્ધ પાઠ જ ચાલવા લાગતાં તે જ પ્રસિદ્ધ થઈ જાય અને તેથી શુદ્રક્રિયા પાઠને તે લેપ જ થઈ જાય! એટલે વસ્તુતઃ તે અશુદ્ધના
આદરમાં જ સૂત્રક્રિયા દ્વારા તીર્થોડેદની સંભાવના છે.૭૪ [૨૭૮] ધ ન વ્ય શક્તિ મરેવ રેત !
तदा मिथ्यादृशां धर्मो न त्याज्यः स्यात्कदाचन ॥१॥ વળી “ઘણા લેકએ જે રીતે કર્યું તે રીતે જ ધર્મો ૭૩. અનુગદ્વાર–મલધારીયા ટીકા –સત્ર ૧૩મું સટીક. ૭૪. (૧) લલિતવિસ્તર પંજિકાયુક્ત પૃ. ૬.
(૨) યોગવિંશિકા ગા. ૧૪, ૧૫, ૧૬ સટીક. , કે