________________
૧૧૪
શ્રી અધ્યાત્મસાર ગ્રન્થ
[१८७] स्खलनाय न शुद्धचेतसां, ललनापञ्चमचारुघोलना ।
यदियं समतापदावली-मधुरालापरतेन रोचते ॥५॥
સમાધિ પદોના એક પછી એક નીકળતા મધુર આલાપિમાં જેનું દિલ એક્તાન થઈ ગયું છે અને તે યુવતીના પંચમસ્વરની સિદ્ધ હલક પણ શે ? વિશુદ્ધચિત્તના
સ્વામીઓને એ કોકિલ કંઠ લગીરે બહેકાવી શક્તિ નથી. [૨૮૮] સતતં ક્ષય સુરત–માં રામપિ પ્રિય ન હિ
अविनाशिनिसर्गनिर्मल- प्रथमानस्वकरूपदर्शिनः ॥६॥ (૨) ચક્ષુરિન્દ્રિય-વિષય:
કદી વિનાશ ન પામતાં, સ્વભાવથી જ નિર્મળ, અને વિસ્તાર પામતા પિતાના આન્તરરૂપને નીહાળતા ગીમહાત્માઓને લલનાનું રૂપ પણ શે” ગમે?
કે, જે પ્રતિક્ષણ વિનાશ પામી રહ્યું હોય અને
લેહી તથા વીર્ય જેવી ગંદી ધાતુઓમાંથી ઉત્પન્ન થયું હોય! [१८९] परदृश्यमपायसङ्कलं विषयो यत्खलु चर्मचक्षुषः ।
न हि रूपमिदं मुदे यथा निरपायानुभवैकगोचरः ॥७॥ - જે બીજાઓથી પણ જોઈ શકાય છે જેને જોવા દ્વારા, બધા ભેગવી શકે છે;
જે અનેક આપત્તિઓની સંભાવનાથી પલેટાએલું છે; જે ચામડે મઢેલી આંખેથી જ દેખાય છે તે
