________________
૭૪
પ્રીત કિયે દુખ હોય' - “મારા મહેરબાન, એક સ્ત્રીને કારણે તમારું કીમતી જીવન આમ વેડફી નાખવાની જરૂર નથી. સ્ત્રી તો પોતાના પ્રેમીઓને પોતાનાં ફિત – છોગાની જેમ મનસ્વીપણે બદલતી રહે, પણ હું આ બાબતમાં આગળ કંઈ કહું, તે પહેલાં મને કહી દો કે, તમે એ લેડીના રહેઠાણે કે ગુપ્ત નિવાસે કઈ રીતે પહોંચી શકયા વારુ?”
“વાને એ જૂની બિંડન મઠની મોટી જાગીરો પટ્ટે રાખી છે એવું જાણમાં આવ્યાથી હું તે આ તરફ તપાસ કરવાને ઈરાદે જ આવ્યો હતો. પણ તમારો ભાણો તેના જૂના દોસ્ત ફોસ્ટરને મળવા ગયો ત્યારે તેની સાથે જવાથી મને એમી ત્યાં રહે છે એ બાબતનો પુરાવો અચાનક મળી ગયો.”
“હવે તમે શું કરવા માગો છો, મહેરબાન? – હું આવો સવાલ પૂછું છે તે ધૃષ્ટતા બદલ ક્ષમા કરશો.”
મારા ભલા મિજમાન, હું આવતી કાલે તેના રહેઠાણે ફરીથી જઈ, એની સાથે વધુ વિગતે ચર્ચા કરી લેવા માગું છું. મારા કહેવાની કંઈ પણ અસર તેના ઉપર ન થાય, તો તો તે પહેલાં કરતાં સદંતર બદલાઈ જ ગઈ છે, એમ જ મારે માનવું રહ્યું.”
માફ કરજો, માસ્ટર ટ્રેસિલિયન; પણ તમે કોઈ પણ કારણે એ પગલું ન ભરતા. મને સમજાય છે તે પ્રમાણે એ સુંદરીએ તમે એ બાબતમાં કંઈ માથું મારવા પ્રયત્ન કરો તે અંગે પૂરેપૂરી નાપસંદગી જણાવી દીધી છે.”
ખરી વાત છે; એની હું ના પાડી શકતો નથી.”
તે પછી તમને એની મરજીની ખિલાફ વર્તવાનો શો હક હોઈ શકે વારુ? ભલે તેનું કૃત્ય તેને પોતાને કે તેના કુટુંબને માટે શરમજનક હોય. એટલે મને તો એમ લાગે છે કે, તે જાતે પોતે થઈને જે લોકોના રક્ષણમાં આવીને ભરાઈ છે, તે લોકો, તેને બાપ કે તેને ભાઈ હોય તે તેની પણ કશી ડખલ સાંખી ન લે, તો પછી તમે તો જાયેલા – અવગણાયેલા પ્રેમી જ છો. એટલે તમારી સાથે તે તેઓ સખત હાથે જ કામ લઈ શકે અને લે. તમે કોઈ મેજિસ્ટ્રેટની મદદ પણ માગી ન શકે. એટલે તમે તો પાણીમાંના પડછાયાને પકડવા પ્રયત્ન કરો છો, અને તેમાંથી ડૂબી મરવા સિવાય બીજું કાંઈ પરિણામ હું તો જોઈ શકતો નથી.”
“નહીં, પણ હું અ ઑફ લિસેસ્ટરની જ મદદ માગીશ. તેમના સેવકે જે અપકૃત્ય કર્યું છે તે તેમને જણાવીશ. અને તે તે કડક આચાર