________________
પર
પ્રીત કિયે દુઃખ હેય” કાઉન્ટસે હવે લાડથી અર્લ ઓફ લિસેસ્ટરનો જબ્બો ઉતારવા માંડ્યો, અને અર્થે જાણે તે જબ્બો પકડી રાખવાનો દેખાવ કર્યો, પણ કાઉન્ટસ બોલી, “ના, ના, આજે તો હું તમને ઉઘાડા પાડવાની છું!– મારે જોવું છે કે, તમને લોકો જેવા મોટા અર્લ કહે છે તે પ્રમાણેનાં તમારાં પૂરાં વેશભૂષા સાથે તમે આજે આવ્યા છે કે, અત્યાર સુધી ખાનગી સહસ્થ તરીકેનાં કપડાંમાં છુપાઈને આવતા હતા તે રીતે આવ્યા છો? મારે જાણવું છે કે, તમે મારો બોલ રાખે છે કે નહિ?” - “તું પણ મી, બાકીની દુનિયાની પેઠે, માણસ કરતાં તેનાં કપડાં અને ઘરેણાંને જ વધુ માનતી હોય એમ લાગે છે! પણ મખમલ મઢયા માનમાં છેક પાણી વગરની તરવારનું કાતું ખોસેલું હોય એમ ન બને?”
“પણ તમે તો નીવડેલા પાણીદાર પિલાદ છો, સ્વામી! ઍમી તમને તમારા ઠઠારાને કારણે વધુ ચાહશે, એમ હરગિજ ન માનતા. તેણે તો તેનું હૃદય ડેવૉનનાં જંગલોમાં હાથવણાટનો ભૂખરો ગામઠી જભ્ભો પહેરીને છૂપી રીતે આવેલા જણને સમપ્યું હતું.”
તે પણ મારી પેઠે આજે તારા હોદ્દાને છાજે તેવે સમુચિત પોશાક ધારણ કર્યો છે;– જોકે તેથી તારા સૌંદર્યમાં કશો વધારો થાય છે, એમ હું નથી કહેતે.”
કાઉન્ટેસ હવે પોતાના પતિને આનંદથી તે કમરામાંના સિંહાસન ઉપર બેસાડવા લઈ ચાલી. અનેં તેને પોતાની સાથે જ બેસવા આગ્રહ કર્યો, પણ તે તો સામેના પાદપીઠ ઉપર જ બેસી પડી અને બોલી, “ના, ના, મારે તે આજે તમને જરા સામેથી બરાબર નિહાળવા છે. રાજદરબારીઓ શાં શાં પદક-ચંદ્રક-ફિત-કૉલર ધારણ કરે છે તે મારે બરાબર જોવું છે, ખાસ કરીને તો મારા પ્રિયતમ કયાં કયાં પદકો શા માટે ધારણ કરે છે, તે સમજવું છે.”
પછી આનંદ અને ગૌરવથી ઊભરાતા હૃદયે કાઉન્ટસ લાડથી એક એક ગાર્ટર-પદક-ચંદ્રક-ફિત-કૉલર વગેરે પકડી પકડીને તેનો અર્થ અને હેતુ પૂછવા લાગી; અને અર્લ ઑફ લિસેસ્ટર પણ પોતાની પ્રિયતમાના આનંદમાં અને ઉત્સાહમાં સહભાગી બની, એક પછી એક પદક-ચંદ્રક માહાસ્ય વર્ણવવા લાગ્યો.
