________________
પ્રીત કિયે દુઃખ હેય' ચિત્રોથી સુશોભિત કરવામાં આવ્યો હતો. તેની એક બાજુ એક જંગી એકટેબલ તે વખતે ફેશનેબલ બનેલી શૉવેલ-બોર્ડની રમત માટે મૂકેલું હતું, અને બીજી બાજુ એક ઊંચી ગૅલરી હતી, જેમાં સાજિંદા-વાજિંદા-ગાયકોની ટુકડી બેસી શકે અને નીચે ચાલતી મિજબાનીના આનંદમાં વૃદ્ધિ કરી શકે. પ્રકાશ માટે એમાં ચાંદીની છ મોટી દીપદાનીઓ હતી.
આ બેઠકખાનાના ઓરડામાંથી ભજન-કક્ષમાં જવાનું. એ ઓરડાને શણગાર પણ આંજી નાખે તેવો હતો. ભીંત ઉપર મખમલ અને રૂપેરી જરી છાઈ દીધેલી હતી. આ કમરામાં પ્રકાશ માટે દીપદાનીઓને બદલે ચાંદીનું મોટું ઝુમ્મર હતું. ટેબલ ઉપર સુંદર કાપડ પાથરેલું હતું, અને વચમાં મસાલા માટે ગ્રીક પુરાણકથાના શતબાહુની ઇટાલિયન કારીગરીની મૂર્તિ હતી. તેના હાથમાં જુદા જુદા મસાલા, ચટણીઓ અને અથાણાં ગોઠવેલાં હતાં. આવશ્યક સુંદર પાત્રો માટેનું એક ખસી શકે તેવું કબાટ પણ પૂરી કળા-કારીગરીથી ઘડેલું હતું.
ત્રીજો કમરે આરામ-કક્ષ હતો. તેમાં એક મોટું સિંહાસન બે પગથિયાં ચડીને જવાય તેવા ઊંચાણ ઉપર ગોઠવેલું હતું. તેમાં બે જણ બેસી શકે તેવી સગવડ હતી. તેના ઉપરનો સુંદર ચંદરવો, પીઠ પાછળની પિછવાઈ, તથા બગલગાદીઓ વગેરે કીમતી વસ્તુઓ સુંદર કળા-કારીગરીના નમૂનારૂપ હતી. નાની દીપદાનીઓ ઉપરાંત આ કમરામાં ચાર મૂર-યોદ્ધાઓની મૂર્તિઓના હાથમાં ચાર ઊંચી મશાલો પકડાવવામાં આવી હતી. એ યોદ્ધાઓના બીજા હાથમાં છાતી અને મશાલ વચ્ચે ચાંદીની ચકચકિત ઢાલ પકડાવવામાં આવી હતી, જેથી એ પ્રકાશ અનેકગણો ઉજજવળ બની પાછો પ્રતિબિંબિત થાય. - શયનકક્ષ બીજા એરડાઓ કરતાં ઓછો ભપકાબંધ હતા, પણ તેથી ઓછી કળા-કારીગરીવાળો ન હતો. તેમાં પ્રકાશ બે ચાંદીની દીપદાનીથી થ - જેમાં સુગંધી તેલ બળતું. એનો ગાલીચો પણ એટલો જાડો હતો કે ગમે તેવું ભારે પગલું પડે તોપણ જરાય અવાજ ન થાય.
જે દેવી માટે આ મંદિર આમ ભારે ખર્ચો અને જહેમતે સજાવવામાં આવ્યું હતું, તે પોતે પણ એ બધા માટે પૂરેપૂરી લાયક હતી. અત્યારે તે આરામ-કક્ષમાં જઈ બધું આશ્ચર્યમુગ્ધ થઈને જોતી હતી. તેનો આ મકાનમાં વસવાટ ગુપ્ત રાખવાનો હોઈ, તેને પોતાને પણ મકાનમાં આ બધું સજાવટનું