________________
Re
6
પ્રીત કિયે દુઃખ હોય?
ફોસ્ટરે ઍમી તરફ જોઈને તરત ત્રાડ નાખી, “બાનુ, તમે અહીં કેમ આવ્યાં? જાણતાં નથી કે એમાં તો કેટલાંયનું મેાત છે? તમે મિત્ર, એકદમ આ ઘર છેાડી જા – નહીં તે। મારે મારી કટાર વાપરવી પડશે. માંઈક, ચાલ તારી તરવાર ખેંચ અને આ હરામખારને અહીંથી બહાર કાઢ!”
-
-
“ના, ભાઈ, ના! એ માણસ મારી સાથે આવ્યા હતા અને ગળાંકાપુઓના કાયદા પ્રમાણે પણ મારે હાથે તેનું ગળું ન કાપી શકાય – ફરી તે સામેા આવે ત્યારે જુદી વાત છે. પણ મહેરબાન, ભલા થઈને તમે અહીંથી એકદમ વિદાય થઈ જાઓ.
.
“આઘા રહે, હલકટ કૂતરા ! ” ટ્રેસિલિયને જવાબ આપ્યા; – “ અને મૅડમ, તમને પણ અત્યારથી આશ્વાસન આપી રાખું છું; કે, તમારા પિતાને હું અહીંના જે સમાચાર આપીશ, તેથી તેમના બુઝાવા લાગેલા જીવનદીપ તરત જ બુઝાઈ જવાના છે.”
ટ્રેસિલિયન જવા લાગ્યા ત્યારે ઍમી ઉતાવળે બાલી ઊઠી, “ટ્રેસિલિયન, ઉતાવળા ન થશેા; મારે વિષે ગમે તેવું ભૂંડું મારા પિતાને ન ભરવશેા.”
“મહેરબાની કરીને બાનુ, તમે તમારા કમરામાં ચાલ્યાં જા; અને અમારે આ બધાનો શા જવાબ આપવા, તે વિચારી લેવા દો.”
“હું કંઈ તમારા હુકમથી ખસવાની નથી.”
“પણ તમારે ખસવું જ પડશે,” ફોસ્ટરે જવાબ આપ્યો; “ અત્યારે શિષ્ટાચાર જાળવવાનો વખત નથી; અને માઈક, દોસ્ત, તારે જો આગળ આવવું હોય, તે ઉઘાડી તરવારે પેલા ગધેડાની પાછળ દોડ, અને તેને મકાનની હદની બહાર પહોંચાડી આવ; દરમ્યાન હું આ માથાભારે બાઈની સાન ઠેકાણે લાવું છું– ખેંચ તારી તરવાર, અને દોડ તેની પાછળ.”
“હું એને કહા તે લૅન્ડર્સની પણ પાર કાઢી આવું; બાકી જેની સાથે આજે સવારે જ પ્યાલા ભરીને પીધેા હોય, તેનું લેાહી રેડવું, એ આપણું કામ નહિ.” એટલું કહેતા કહેતા તે કમરાની બહાર દોડયો.
દરમ્યાન, ટ્રેસિલિયન આ જંગલ જેવા પાર્કને પસાર કરી, બહાર નીકળવા માટે જે પહેલા રસ્તા નજરે પડયો, તે રસ્તે ઉતાવળા ચાલ્યા ખરો; પણ ઉતાવળ અને માનસિક મૂંઝવણ એ બે કારણેાએ ભળતા માર્ગે ચડી ગયા અને ગામ તરફ જવાના મુખ્ય દરવાજે પહોંચવાને બદલે દીવાલની