________________
૧૮૫
* ઊપડ્યો શીલ અને સૌંદર્યથી વાળી આપ્યો છે. કારણકે, કુદરતે જ તેને એવા ધનવૈભવને પાત્ર થવા માટે સરજી છે.”
“તે તો પછી, નામદાર, ઇલિઝાબેથ ટયૂડરના પ્રેમને આવો ધોખે દેવાના અપરાધ બદલ સજા તરીકે ટાવર ઑફ લંડનમાં બંદીવાસની જે સજા થાય, તે ભોગવી આવ્યા પછી એ શીલવતી-સૌંદર્યવતી પત્નીને સંગ ભોગવજો !”
હરામજાદા, મારા કમનસીબની ઠેકડી ઉડાવે છે, એમ? – તે ભલે, તું કહે છે તે રીતે બધું ગોઠવ.”
“જો આપ નામદાર ખરેખર સાચા દિલથી એ બોલ્યા હો, તો ચાલો કમ્નર-લેસ જવા અબઘડી ઊપડીએ.”
ના, ત્યાં તો તું જ જા; ગમે તેવી ખરાબ વાત બોલવાની હોય તે પણ તારા ગુરુ સેતાને તને અદ્દભુત વકતૃત્વ-છટા બક્ષેલી છે. મારે પોતાને મોંએ મારાથી તેને એમ કરવાનું નહિ કહી શકાય. જા, તું જ જા !”
ના, નામદાર; મારે જ જવાનું હોય, તો આપ નામદારે આપની મરજી તે પ્રમાણેની છે, એવું લખાણ કરી આપવું પડશે. ઉપરાંત, આપ નામદારે પણ આપના થકી આગ્રહ દર્શાવવો પડશે. આપ નામદાર ઉપર તે એવો અઢળક પ્રેમ રાખે છે કે, આપ નામદારની સહીસલામતી ખાતર એવું કંઈ કરવાનું તે ના નહિ જ પાડે, એમ મને લાગે છે.” - લિસેસ્ટરે મોં બગાડી, એમી ઉપર કાગળ લખવા માંડયો – બે-ત્રણ વખત લખ્યો અને ફાડી નાખ્યો. છેવટે એક કાગળ પૂરો કરી વાનેને આપી દીધે.
વાને પણ પોતાના માલિકનું મન પાછું બદલાય અને એ કાગળ પણ ફાડી નાખે તે પહેલાં ઉતાવળે કમ્નર-પ્લેસ તરફ ઊપડી ગયો.
રસ્તે જતાં તેના મનમાં બે-ત્રણ શક્યતાઓ ગલગલિયાં કરવા લાગી –
તેને માલિક લિસેસ્ટર હવે એવી રીતે આ પ્રકરણમાં અટવાતો જતો હતો કે, તેનાથી હવે પાછા ફરાય તેમ રહ્યું ન હતું. રાણીની રૂબરૂ એક વાર ઍમી જો વાનેને પતિ તરીકે કબૂલ રાખે, તે પછી લિસેસ્ટર અને એમી બને એના હાથમાં એવાં આવી જાય છે, પછી પોતે બંનેને સાચા અર્થમાં માલિક અને સ્વામી થઈ બેસે! એમીના કહેવાતા સ્વામીમાંથી વરા સ્વામી બનવામાં શી વાર? – એ તો પછી તેના પોતાના હાથની જ વાત
