________________
પ્રીત કિયે દુઃખ હૈય” “તે લૉર્ડની સ્થિતિ શું એટલી બધી ગંભીર છે?”
ખરાબમાં ખરાબ પરિણામની આશા રાખવાની છે, અને તેય ખરાબમાં ખરાબ સાધન દ્વારા નિપજાવવામાં આવેલા પરિણામની.” પેલા મોટાએ જવાબ આપ્યો.
“જાઓ, જાઓ, લૉર્ડ ઑફ લિસેસ્ટર એવી ખરાબ રીતે અજમાવે તેવા દુર્જન નથી.” ટ્રેસિલિયને કહ્યું.
તો પછી પોતાના મળતિયાઓ તરીકે દુર્જનને રાખે છે શા માટે? ભૂતને બોલાવનાર ભલે પ્રમાણિક હોય, પણ તેથી જે બવંડર સરજાય, તેનું નિમિત્ત એ માણસ જ ગણાયને?” જુવાનિયે જવાબ આપ્યો.
“તે લૉડની આ કફોડી સ્થિતિમાં તમે બે જ મારા સાથીઓ છો?” ટ્રેસિલિયને પૂછ્યું.
ના, ના, ટ્રેસી છે, માર્બમ છે, અને બીજા પણ છે. પણ અમે અહીં ચોકીપહેરો વાશફરતી બે-બે જણની જોડીમાં રાખીએ છીએ. જેમનો વારો પૂરે થયો હશે તે થાકીને આડા પડ્યા હશે કે ઊંઘતા હશે.” મોટાએ જવાબ આપ્યો.
અને કેટલાક ડેટફર્ડના ધક્કાએ ગયા છે; અમે સૌએ અમારી કંગાળિયતમાંથી ભેગાં કરી શકાય તેટલાં નાણાં ભેગાં કરી એક જહાજ ખરીદવાનું નક્કી કર્યું છે. તેઓ એ જહાજ તૈયાર રાખશે, અને પછી અહીં બધો ખેલ ખતમ થતાં અમે આપણા લૉર્ડની એ દશા કરનારાઓ સાથે હિસાબ પતાવી લઈ, એ જહાજમાં બેસી ઇંડિઝ તરફ ઊપડી જઈશું – ભારે હૈયે અને હલકાં ખિસ્સાંએ.” જુવાનિયો બેલ્યો.
તો તો રાજદરબારનું મારું એક કામ પતાવી, હું પણ એ જ વિચાર કરીશ.” ટ્રેસિલિયને કહ્યું.
“તારે વળી રાજદરબારમાં કામ છે? અને પછી તું ઈંડિઝ તરફ આવવા ઇચ્છીશ?” બંનેએ નવાઈ પામી પૂછયું.
“ભાઈ, તારે તારી અદરાયેલી અપ્સરા છાડીને એ મુલકો તરફ રખડતા શા માટે આવવું પડે?” જુવાને ઉમેર્યું.
એનું નામ ન દેશે.” ટ્રેસિલિયને મોં ફેરવીને જવાબ આપ્યો.
એમ વાત છે?” પેલે જુવાનિય સહાનુભૂતિથી તેનો હાથ પકડીને બોલ્યો; “હવે હું તારો ઘા તાજો નહિ કરી આપું. પણ એ બહુ વિચિત્ર
