________________
ભૂતની કે “કારણકે, તમે અહીં રોજ મળતા લોક કરતાં જુદા - સદગૃહસ્થ છો. અને હું પાપ જેટલો કદરૂપો હોઈશ, છતાં તમે મને અક્કલ વગરને ગમાર ગણો એ ન પાલવે; કારણકે, કોઈક દિવસ મારે તમારી પાસેથી કંઈક વરદાન પણ માગવું પડે.”
શું વરદાન માગવાનો છે, ભાઈ?”
“હું હમણાં જ તમને તે કહી દઉં, તો તમે મને ના પાડી દો! એટલે હું તો તમને રાજદરબારમાં ભેગો થઈશ, ત્યારે જ એ વરદાન માગીશ.”
“રાજદરબારમાં? તે શું છે રાજદરબારે પહોંચવા ધારે છે?”
“વાહ, તમે તો બીજાંઓ જેવી જ વાત કરવા મંડ્યાને? બીજાઓ તે એમ જ માને છે કે, મારા જેવો અષ્ટાવક્ર રાજદરબારે શી રીતે પહોંચવાનો છે? પણ અહીં હું નકામો નથી પડયો રહ્યો – હું મારા કદરૂપા શરીરના બદલામાં મારી બુદ્ધિનો ઘાટ કાઢી રહ્યો છું. માસ્તરજીએ મને વચન આપ્યું છે કે, તે જે નવું પેજંટ ગોઠવવાના છે તેમાં મને અગત્યનો ભાગ ભજવવાનો આપવાના છે. અને લોકો કહે છે કે, થોડા વખતમાં ભારે ઉત્સવમિજબાનીઓ શરૂ થવાનાં છે.”
ક્યાં થવાનાં છે, મારા નાના દોસ્ત?” “ઉત્તર તરફના કોઈક રાજગઢમાંતે. માસ્તરજી કહે છે કે, તે ઉત્સવોમાં અમને બોલાવ્યા વિના નહિ ચાલે. અને એમની વાત ખરી પણ લાગે છે; કારણકે, માસ્તરજીએ અત્યાર આગમચ ઘણા પેજંટ ગોઠવેલા છે. માસ્તરજી દેખાય છે તેવા છેક બબૂચક નથી; તે જ્યારે કામે લાગે છે, ત્યારે બધું બરાબર સમજતા હોય છે. કહો તો તે નાટકના એકટરની જેમ તડફડ કવિતાઓ બોલી બતાવે, અલબત્ત, કોઈ મરઘડીનું ઈંડું ચોરવાનું કહો, તો મરઘડી જ તેમને ચાંચાટી નાખે. પણ આ વેલેંડ સ્મિથની કોઢનું બારણું આવ્યું.”
અલ્યા મજાક કરે છે કે શું? અહીં તો ચોપાસ ખાલી વેરાન જ વેરાન પડ્યું છે; માત્ર વચ્ચે ઊભી શિલાઓના કુંડાળા જેવું છે.”
હા, હા, કુંડાળાની વચ્ચેની ઊભી શિલાઓ ઉપર જે આડી છાટ છે, એ વેલૅન્ડ સ્મિથને ગલો છે. તેના ઉપર તમારે પૈસા મૂકી દેવાના.”
“એટલે?” . “એટલે એમ કે, તમારે પેલા ઊભા પથ્થરની વચ્ચે કર્યું છે તેને તમારો ઘોડો બાંધી દેવાનો, પછી મેંથી ત્રણ વખત સીટી વગાડવાની અને
