________________
લાગી. એક વાર જિનમતીએ પ્રભુપૂજા માટે બનાવેલે હાર લીલાવતીએ ફેંકી દેવરા; પણ એ હાર એને સર્પરૂપ દેખાયો! એણે આંબેડે વયો તો ત્યાં સર્પને ફૂફાડો સંભળાયો ! એહ! જિનમતી માટે જે હાર હતો, એ લીલાવતી માટે હળાહળ ઝેરવાળો સર્પ બને.
લીલાવતી છોભીલી પડી ગઈ. એ પોતાની ભૂલ સમજી અને શોક્યના ચરણમાં પડી. એકદા મુનિઓ આવ્યા. લીલાવતીએ પોતાની વાત વિગતથી કહી. મુનિઓ બોલ્યાઃ “પિતાને જે અતિ પ્રિય તે પ્રભુચરણે અર્પણ કરવું ઘટે. તું ભાવથી–તારું અંતઃકરણ ભક્તિની સુગંધવાળું કરીને– એક પુષ્પથી પણ પ્રભુપૂજા કરીશ તેય તારું કલ્યાણ થશે !”
લીલાવતી ત્રિકાળ પૂજા કરવા લાગી. એને ભાઈ ગુણધર પણ બેનના લીધે પૂજામાં ભક્તિવંત થયો. બંને મરીને સારા સ્થળે જન્મ્યાં.
લીલાવતી સુરપુરના રાજાની પુત્રી વિનયશ્રી તરીકે જન્મી. તેને ભાઈ પદ્મપુરના રાજાને ત્યાં જય નામે કુમાર થયે. કાળક્રમે બંને પરણ્યાં. એક મુનિના ઉપદેશથી તેઓને જાતિસ્મરણ જ્ઞાન થયું. તેઓએ જાણ્યું કે પરભવમાં પોતે બાઈ–બહેન હતાં, ને આ ભવે પતિ-પત્ની થયાં. આથી વૈરાગ્ય થયે, ને દીક્ષા લઈ કલ્યાણને વર્યા.]
કાળી, મનમંદિર આવો રે, કહું એક વાતલડી, અજ્ઞાનીની સંગે રે, રમિયે રાતલડી.
મનમંદિર આવે રે. ૧
