________________
સંધ્યા ટાણે
એ ચિત્રકાર! જેનારના દિલને ય રંગ લાગી જાય એવા નાજુક રંગથી તે વિશ્વને આલેખ્યું, પણ તારા દિલનું દીવાનખાનું તો શુન્ય લાગે છે. હા, તારા હદયખંડને અલંકૃત કરવા તે એક કાવ્યમય ચિત્ર ટાંગ્યું હતું ખરું, પણ આજ તે તે ય ઝાંખું થવા આવ્યું છે. આ સંજયા નમે તે પહેલાં તારા પ્રાણમાં ચૂંટાયેલા ભાના રંગની એક પીંછી તું એના પર ન ફેરવી શકે ? – જેથી અંધારી રજનિમાં પણ, સુવાસિત તેલના દીપકેના પ્રકાશમાં એ ફરી ઝળહળી શકે !
લય
જે હદય પોતાની ચેતનાને વસ્તુ સાથે એકાકાર કરી શકે છે, પ્રાપ્તિની વસ્તુમાં નિષ્ઠાભરી તન્મયતા કેળવી શકે છે, તે આ વિશ્વમાં એવું શું છે જે મેળવી ન શકે ?
७४
