________________
પૂર્ણિમા પાછી ઊગી!. જ આપવા માગું છું. બેટા વિશાખા, તું તે અમારી મા છે, વહુમા છે. આકાશમાં ચંદ્રમા છે, પૃથ્વી પર ધરતીમાતા છે, ને ઘરઘરમાં વહમા છે. એનામાં નિઃસ્વાર્થ પ્રેમ છે, મા જેવી સેવા છે, મા જેવી વત્સલતા છે, મા જેવું કારુણ્ય છે, મા જેવી સમજણ છે—એ વહુમા છે.”
તે દિવસે વિશાખાને હાથી ઉપર બેસાડીને આખા નગરમાં ફેરવવામાં આવી.
તે દિવસે રાજા પ્રસેનજિત અને મંત્રી મૃગધરે વિશાખાને વહુમાનું બિરુદ આપ્યું. આ શબ્દ આજે હિંદી ભાષામાં ખૂબ જ વ્યાપક છે. ગુજરાતીમાં પણ ધીરે ધીરે પ્રચાર પામવા લાગે છે.
સ્ત્રી કેવી મહાન શક્તિ છે તે તમારે આ વાર્તા પરથી વિચારીને જીવવાનું છે.
[ * આ લેખ દીપાવલી નિમિત્તે લખાયે હતો.]
