________________
૧૭૯
શ્રી વાળા નહિ, જ્યોત - સ્ત્રીના જીવન વિકાસમાં કે નવનિર્માણમાં આ ભાવના મુખ્ય ભાગ ભજવે છે. સ્ત્રીઓએ વિચારવાનું છે: “એને શું બનવું છે? ત કે જ્વાળા?એગ્ય દીક્ષા અને શિક્ષા મળે તે જોત, નહિ તે વાળા. સુપાત્રે તકુપાત્રે વાળા!
ત એવું જીવન જીવી જાય છે કે જેથી સંસાર ઉજ્જવળ અને સુંદર બને, રમ્ય અને રસવંત બને; મહાપુરુષો પણ તેની સામે મસ્તક ઝુકાવે.
અત્યારે તમારે એ સમય છે કે જ્યાં નિર્ણય થવાને છે. આવતી કાલનાં દ્વાર ખોલવાની ચાવી તમારે હાથમાં લેવાની છે. તમારું અત્યારનું જીવન આશાથી સભર છે, સ્વપ્નથી સુંદર છે, લાગણીઓથી છલછલ છે. પણ લાગણીના ખોટા પૂરમાં તમે ક્યાંક તણાઈ ન જાઓ તે માટે અત્યારથી જ તમારે સાવધ રહેવાનું છે અને સજાગ બનવાનું છે.
માણસ પાસે ત્રણ સાધન છે. વિચાર, ઉચ્ચાર અને આચાર. વ્યક્તિ પિતાનો વિકાસ કે વિનાશ આ સાધનથી જ કરે છે. પહેલાં વિચારને ઉદય થાય છે, પછી ઉચ્ચાર આવે છે અને અંતે આચારનું દર્શન થાય છે.
સરકારના ભયથી કે દંડના દબાણથી આચાર સારો રાખી શકાય, સત્તા કે સમાજની બીકે ઉચ્ચાર પણ સારે રાખી શકાય, પણ વિચાર માટે કઈ સત્તા કે કયે ભય? માણસ આચારમાં કે ઉચારમાં દંભ કરી શકે પણ પિતાના વિચારેથી પિતે દંભ કેમ કરી શકે?
. કેઈ માણસ જે આચારમાં ખરે જ સારો હોય તે તે મૂળ સ્વરૂપે વિચારમાં સારો હે જ જોઈએ. વિચાર આત્મ
