________________
૧૪૬
પૂર્ણિમા પાછી ઊગી! રૂપિયા તે દઉં છું પણ મારી તક્તી કયા ઠેકાણે મુકાશે એ તે કહે !”
આપણે આ સેદો નથી કરવાને. આપણે તે દાનની વાવણી કરવાની છે.
ખેડૂતને પૂછી જુઓ કે “અનાજ કેમ વવાય છે?” તે કહેશે, “ઊંડું વાવવું પડે. હળ જેટલું જમીનમાં ઊંડું જાય, અને બીજ જેટલું ઊંડું વવાય એટલું અનાજ સારું પાકે.” - તમારું દાન પણ એટલું જ ઊંડું હો કે જીવનના ખેતરમાં એ આનંદને મેલ બની માનવને તૃપ્તિથી ભરી દે.
આને માટે તે આપણે આત્મા જ સાક્ષી હોય. દુનિયાને સાક્ષી રાખવાની કોઈ જરૂર જ નથી. દાન કોઈને માટે નહિ, પણ આત્માના આત્મા સાથેના સંમેલનમાં વચ્ચે આવતી વસ્તુના ત્યાગ રૂપ . વસ્તુ પરથી મૂચ્છ ઊતરે છે ત્યારે દાન સહજ થાય છે. મૂછ ક્યારે ઊતરે? વસ્તુઓ અને આ સંસાર એક બંધન લાગે તે અને બંધનમાંથી મુક્ત થઈમેક્ષ મેળવે હોય તે દાન તમને એક ઉત્તમ સાધન લાગ્યા વિના નહિ રહે. વસ્તુ અને વાસને જેમ જેમ છૂટતાં જશે તેમ તેમ આત્મા કર્મોથી મુક્ત થઈ ઉપર અને ઉપર આવતે જશે. કમળની જેમ સૌ ઉપર આવે એ શુભેચ્છા.
