________________
શોકના તળિયે શાંતિ
૧૪૧ કાઢવા બીજે ગયે, પણ એ ખૂચતે છોકરો બીજાને બાઝયો અને બંને ડૂખ્યા.'
જુવાનજોધ બે દીકરા એક સાથે ચાલ્યા જાય તે કઈ માતાનું હૈયું શેકમાં ન ડૂબે? સુમતિના હૈયાના કટકેકટકા થવા લાગ્યા. એ શેકના ઝંઝાવાતમાં ઘેરાઈગઈ એણે મૂચ્છ આવી, અને એ ધરતી પર ઢળી પડી.
થેડી વારે એ મૂચ્છ ઊતરતાં એના હૈયામાં જ્ઞાન વચને આવવા લાગ્યાં.
જ્યાંથી આનંદ આવે છે, ત્યાં જ શેક હોય છે, અને એ શેકના તળિયામાં જ શાંતિ હોય છે. શેકને ઊલેચી નાંખે, શાંતિ ત્યાં જ જડશે.
સુમતિને શોક ધીમે ધીમે ઉલેચાતો ગયો અને એ ઊંડી ને ઊંડી ઊતરતી ગઈ જ્યાં જીવનની પરમ શાંતિ હતી!
એણે પોતાના બંને પુત્રોના દેહને પથારીમાં પધરાવ્યા, એમના પર શ્વેત વસ્ત્ર ઓઢાડયું અને પતિની પ્રતિક્ષા કરતી, એ વિચારમાં ડૂબી ગઈ.
આત્મારામે ડેલીમાં પગ મૂક્યો અને એને આનંદ ઊડી ગયે. વાતાવરણમાં જ કાંઈક શોકની હવા વહેતી લાગી. રોજ એ ઘેર આવતે ત્યારે એની પત્ની હસતા મુખે એનું સ્વાગત કરતી, પણ આજ તે એ ઉદાસ હતી. આત્મારામે પૂછયું –
કેમ? આમ ઉદાસ કેમ ? શું થયું છે? જાણે ઘરમાં. શેકને સાગર ઊમટી પડ્યો લાગે છે!”
