________________
૩૫
શ્રી ધીરજલાલ શાહ ગામમાં કોઈ સાધુસંત પધારે કે તરત જ તેમની પાસે પહોંચી જાય અને દરેક પ્રકારે તેમની સેવા કરવા માંડે. આ સંગેમાં તેઓ પોતાના જીવનનિર્વાહ કરતાં વિશેષ કમાણી કરી શક્તા નહિ.
તેમનાં લગ્ન મેટી ઉમરે એટલે આશરે ચાલીશમાં વર્ષે વઢવાણ શહેરના રહીશ શ્રી જેચંદભાઈ માવજીની પુત્રી મણિબહેન સાથે થયાં. મણિબહેનની માતા પૂતળીબાઈ ઘણું ધર્મચુસ્ત હતા. સામાયિક, પ્રતિકમણ, વ્યાખ્યાનશ્રવણ, રાત્રિભેજનત્યાગ આદિ જૈન ધર્મના નિયમનું તેઓ ચુસ્તપણે પાલન કરતા હતા. શ્રી ધીરજલાલભાઈએ નાનપણમાં તેમને જોયેલાં, એટલે તેમને ચહેરો–મહોરો યાદ રહી ગયેલે, પણ તેમણે નિયમપાલન માટે પોતાના જીવનનું બલિદાન આપ્યું, ત્યારથી શ્રી ધીરજલાલભાઈને તેમના માટે અત્યંત માન ઉત્પન્ન થયું હતું.
વાત એમ બની હતી કે પૂતળીબાઈએ પોતાના નિત્યનિયમ અનુસાર ચોવિહારનું પચ્ચખાણ લીધું હતું, એટલે કે સૂર્યાસ્ત પછી આહાર–પાણું આદિને લગતી કોઈ પણ પ્રકારની વસ્તુ નહિ લેવાની પ્રતિજ્ઞા ગ્રહણ કરી હતી. .
હવે રાત્રિના લગભગ નવ વાગતાં તેમને કેલેરાની અસર જણાવા લાગી, એટલે આપ્તજનોએ કહ્યું: “અમુક પ્રકારની દવા લે.” પણ પોતાના નિયમને ખ્યાલ કરી તેમણે કોઈ પણ પ્રકારની દવા લેવાની ના પાડી દીધી. | આ બાજુ કેલેરાની અસર વધવા લાગે એટલે ઘરના
