________________
૩૦૬
ભારતની એક વિરલ વિભૂતિ સૂચનાથી કાર્યકર્તાઓએ તેમને ભગવદ્ગીતાનું પુસ્તક આપ્યું હતું. પ્રયોગકાર અને પ્રક્ષકારોના ટેબલ વચ્ચે આઠ-નવ કુટનું અંતર હતું.
' પછી શ્રી ધીરજલાલભાઈ એ પ્રશ્નકારોને જણાવ્યું કે આપ પરસ્પર સંમતિ કરીને ભગવદગીતાનું એક પૃષ્ઠ ઉઘાડો. પ્રશ્નકારોએ તેમ કર્યું. પછી તેમને કહેવામાં આવ્યું કે તમે જે પાનું ઉઘાડ્યું હોય તેને ક્રમ દર્શાવતી સંખ્યા કાગળની ડાબી બાજુ લખો અને તેમાં આઠ ઉમેરતાં જે સંખ્યા આવે તે કાગળની જમણી બાજુ લખો. પ્રશ્નકાએ તેમ કર્યું.
તે પછી તેમને એ સંખ્યાઓના વર્ગ (Square ) કરવા જણાવ્યું. તે પછી મોટા પરિણામમાંથી નાનું પરિણામ બાદ કરવા જણાવ્યું. તેનો જે ઉત્તર આવ્યો, તે પિતાને સંભળાવવા કહ્યું. તે પરથી પ્રક્ષકારોએ તેમને ૧૮૫૬ ની સંખ્યા સંભળાવી. તે તેમણે શાન્ત ચિત્તે સાંભળી લીધી. બધા પ્રેક્ષકો આતુરતાથી જેવા લાગ્યા કે હવે શું થાય છે? ત્યાં તે ગીતાજીના શ્લોકોને મધુર ધ્વનિ કર્ણપટ પર અથડાવા લાગે. આ લેક તે જ હતા કે જે પ્રક્ષકારોએ ઉઘાડેલા પૃષ્ઠમાં મુદ્રિત થયેલા હતા! 1. આમાં સામાન્ય મનુષ્યની તે મતિની ગતિ જ ન હતી, પરંતુ પોતાને મહા બુદ્ધિમાન સમજનારા કે ગણિતના વિશેષજ્ઞ માનનારા પણ માથું ખંજવાળવા લાગ્યા હતા !
શ્રી ધીરજલાલભાઈએ આમાં વર્ગ ( Square )ને
