________________
૨૫૬
ભારતની એક વિરલ વિભૂતિ સંભવે છે. તાત્પર્ય કે જૈન ધર્મમાં હી કારની બીજરૂપે તથા વિદ્યારૂપે વિશિષ્ટ આરાધના પ્રાચીનકાલથી પ્રચલિત હતી અને તે અત્યંત પ્રભાવશાલી હોવાથી સકલ સંઘનું આકર્ષણ કરી રહી હતી.
મંત્રશાસ્ત્રને સ્વાધ્યાય કરતાં શ્રી ધીરજલાલભાઈને એમ લાગ્યું કે આપણું આ પ્રાચીન આરાધનાને પુનરુદ્ધાર કરવા જેવો છે, એટલે તેમણે આ વિષયને એક સ્વતંત્ર ગ્રંથ રચવાનો નિર્ણય કર્યો. .
હી કારબીજની-વિદ્યાની વિધિસર આરાધના કરતા સલ મનોરથની સિદ્ધિ થાય છે, એટલે તે કલ્પતરુની. ઉપમા પામેલ છે, આથી શ્રી ધીરજલાલભાઈએ તેનું નામ.
હી કારકલપતર” રાખ્યું અને તેમાં ચોવીશ તીર્થકરે. પંચપરમેષ્ઠી તથા સર્વ તીર્થોની સ્થાપના હોઈ તેને જેના ધર્મને દિવ્ય પ્રકાશ એવું અપનામ આપ્યું.
આ ગ્રંથના પ્રારંભમાં તેમણે “વિશ્વના શ્રેષ્ઠ ધર્મ અને “સિદ્ધાંતસાર' નામનાં બે પ્રકરણે લખી જૈન ધર્મની મહત્તાને ખ્યાલ આપે છે અને ત્યાર પછીનાં ત્રણ પ્રકરણમાં મંત્રશાસ્ત્રની મૂલ ભૂમિકા સમજાવી છે. ત્યારપછી શ્રી જિનપ્રભસૂરિજી મહારાજનું ટૂંકું ચરિત્ર આપી જૈન મંત્ર દ્વારા કેવા ચમત્કાર નીપજાવી શકાય છે, એ હકીકત રજૂ કરી છે. તે પછી શ્રી જિનપ્રભસૂરિ કૃત હી કારકપ ઉપર શબ્દાર્થ તથા ભાવાર્થ સાથે સવિસ્તર વિવેચન કરી
