________________
૨૩૮
ભારતની એક વિરલ વિભૂતિ વીશ વર્ષ પહેલાં લખ્યું હતું અને તે “જિનેપાસના નામથી જૈન સાહિત્યમંદિર દ્વારા પ્રસિદ્ધિ પામ્યો હતો.
જિનભક્તિ કે જિનોપાસના અંગે જૈન શાસ્ત્રોમાં અનેક સ્થલે વર્ણન-વિવેચન થયેલું હોવા છતાં તેને સાંગેપાંગ ખ્યાલ આપે એવો કોઈ પણ ગ્રન્થ તે વખતે વિદ્યમાન ન હતું અને હું જાણું છું ત્યાં સુધી આજે પણ વિદ્યમાન નથી. આ સગેમાં આ ગ્રંથ આદરણીય બને અને તેને વ્યવસ્થિત પ્રચાર થાય, એમાં કંઈ આશ્ચર્ય નથી.
જેને આત્મસાક્ષાત્કાર કે મેક્ષ ભણી આગળ વધવું હોય તેને માટે જિનપાસના એ પાયાની વસ્તુ છે. આ વાત શ્રી ધીરજલાલભાઈએ આ ગ્રંથમાં બહુ સારી રીતે સમજાવી છે. કેટલાક એમ માને છે કે જૈન ધર્મે અહિંસા, સંયમ અને તપ ઉપર જેટલો ભાર આપે છે, તેટલે ભાર ભક્તિ કે ઉપાસના પર આપેલો નથી, પણ આ મંતવ્ય નિરાધાર છે અને જૈનધર્મે અહિંસા, સંયમ તથા તપ કરતાંયે જિનભક્તિ કે જિનોપાસનાને અગ્રતા આપી છે, એ વાત શ્રી ધીરજલાલભાઈએ પુષ્ટ પ્રમાણે દ્વારા આ ગ્રંથમાં સિદ્ધ કરી આપી છે. ભક્તિ કે ભક્તિયેગમાં રસ લેનાર સહુ કોઈ એ આ ગ્રંથ વાંચવા જેવો છે, પણ હવે તે ગ્રંથાલયમાંથી જ મળી શકે એમ છે, કારણ કે તે અપ્રાપ્ય બને છે. ૨. લેગસ્સ મહાસૂત્ર યાને જૈનધર્મને ભક્તિવાદ
લેગસ્સસૂત્ર જૈનધર્મમાં જાણીતું છે. તેને ઉપયોગ
