________________
૨૩૨
ભારતની એક વિરલ વિભૂતિ શ્રી વીર–વચનામૃતના પ્રકાશનસમયે જ આ મહત્ત્વપૂર્ણ ગ્રંથના હિંદી અનુવાદની માગણ થઈ હતી, એટલે શ્ર ધીરજલાલભાઈનું મન તે તરફ વળ્યું અને વિશેષ વિચારણાને અંતે તેમણે આ કાર્ય માટે મારી પસંદગી કરી. મેં તેને સહર્ષ સ્વીકાર કર્યો અને લગભગ આઠથી દશ મહિનાના ગાળામાં તે તે તૈયાર પણું કરી નાખ્યો. આ ગ્રંથનું નામ “શ્રી મદ્દાવર વચનામૃત ” રાખવામાં આવ્યું.
આ ગ્રંથમાં જે સામગ્રી રજુ થઈ હતી, તેમાં કોઈ સાંપ્રદાયિક વિવાદ ન હતું, એટલે તે સર્વમાન્ય બનવાના સંગો ઉજ્જવલ હતા. પરંતુ તે ત્યારે જ બની શકે કે
જ્યારે જૈનેના ચારે ય સંપ્રદાયના વિદ્વાને તેમાં રસ લઈ સંમતિની મહોર મારે. આ કાર્ય આમ તે કઠિન જ ગણાય, પરંતુ શ્રી ધીરજલાલભાઈ એ આત્મશ્રદ્ધા કેળવી તેને હાથ ધર્યું. તે માટે મુંબઈમાં મૂર્તિપૂજક સંપ્રદાયના આચાર્ય પ. પૂ. શ્રી વિજયધર્મસૂરિજીને, આગરા જઈ રસ્થાનકવાસી સંપ્રદાયના પ. પૂ. શ્રી અમરમુનિજીને, દિલ્હી જઈ તેરાપંથી સંપ્રદાયના પ. પૂ. મુનિશ્રી નથમલજીને તથા વારાણસી જઈ દિગમ્બર સંપ્રદાયના પંડિત શ્રીમાન કલાસચંદ્ર શાસ્ત્રીને સંપર્ક સાધ્યો અને તે દરેક પાસેથી ગ્રંથને અનુરૂપ આમુખે મેળવ્યાં.
આ ગ્રંથનું પ્રકાશન–સમર્પણ યશસ્વી રીતે થાય, તે માટે શ્રી ધીરજલાલભાઈ લગભગ ત્રણ મહિના સુધી કલકત્તામાં રહ્યા અને આ ગ્રંથની ૩૩૦૦ પ્રતિઓ ત્યાં જ
