________________
૧૩૮
ભારતની એક વિરલ વિભૂતિ શૃંખલાજાતિ કાવ્યની રચના ઘણી કઠિન. મનાય છે, કારણ કે તેમાં શબ્દના આંકડા મેળવીને જવાબ આપવાને હોય છે. તેમણે રચેલી એક શૃંખલાજાતિ કાવ્યરચના મારા જાણવામાં નીચે પ્રમાણે આવી છે.
અમૃતના ઓડકાર, કહો લાલ આવે કોને? . મૂલી કલ્પવૃક્ષ કેરી, કોની પાસ આવતી.? રસિકને કહો કેમ,ચંદ્ર તણી સ્ના અને, અરુણની દિવ્ય આભા, ખૂબ જ સતાવતી? વસંતના વાયુ કેરી, મૃદુ મૃદુ લહરિઓ, કહો કે ના જય ગીત, હોંશે હોંશે ગાવતી? યોગીનેકીવાલા પાસ પ્રિયા નહિ દેહ તણું, બુદ્ધિ તે ધીરજ વિના ઉત્તરે ન ફાવતી.
આ એક અંતર્લીપિકા છે અને તે સાથે શૃંખલાજાતિ છે, એ તેની મર્ટી વિશેષતા છે. પ્રથમ તેને અર્થ જોઈએ. અને પછી તેને ચમત્કાર નિહાળીએ. | હે લાલ! (શ્રોતાને આ સંબોધન છે) અમૃતનો ઓડકાર કોને આવે તે કહો, કલ્પવૃક્ષની મૂલી એટલે મૂળિયું કોની પાસે આવે તે પણ કહો, વળી રસિકને–રસિકજનને ચંદ્રની
સ્ના અને અરુણની દિવ્ય આભા, શા માટે સતાવે. છે, તે પણ જણાવો. સાથે એ પણ કહો કે વસંતની મૃદુ મૃદુ લહરિએ કોનાં ગીત ગાય છે? આને ઉત્તર યોગીનેકીવાલાપાસ પ્રિયા નહિ દહતણ” એ શબ્દોમાં
