________________
૧૨૬
ભારતની એક વિરલ વિભૂમિ નવાણ નાનાં નિર્મળાં, ભદ્રિક મેળ લેક; ધન્ય ધરા ગુજરાતની, આપે સંપત્તિ છે. સુંદર ઝાડી ઝુંપડા, વળી હરિયાળાં ખેત; કિચુડ બેલે કોસ ત્યાં, ઉપજે અંદકું હેત. વાનરની વસ્તી ઘણી, ધીંગા એના ઢોર ટહૂકે કોયલ કુંજમાં, નાચે મનહર મેર..
પ્રસંગના વર્ણનમાં પણ તેઓ કોઈ કોઈવાર દુહાને ઉપયોગ કરતા, પણ તેની ઝલક અનેરી રહેતી. ચાતુર્માસ પછી ગુરુદેવ વિહાર કરવા તત્પર બને છે અને ભક્તજને તેમને ભી જવા વિનંતિ કરે છે. સાંભળી એ પ્રસંગનું વર્ણનઃ .
સાંભળતાં દિલ સળવળ્યાં, વિહાર કેરી વાત વિનવે છે ગુરુરાયને, સર્વ મળી સંઘાત. ૧ આવ્યા જ્યારથી આંગણે, વાગે મંગલ સૂર; ઓછું-અદકું કંઈ થયું? કે જવું છે અબ દર? ૨
ભે આંહી કૃપા કરી, નહિ નહિ જાઓ દેવ; મન-વચન-કાયા થકી, કરશું નિત્ય જ સેવ. ૩ સૂરિ કહે સજજન તમે, રાખી શાસન લાજ; પણ છે ઉંબરીઝ આંગણે, શાસન કે કાજ. ૪ જવું તેથી અમને ઘટે, કરે ન કોઈ શોક, સાચી જિનવર આણ છે, બાકી સઘળું ફેક. ૫ * એ નામનું એક ગામ છે.
. .
