________________
૧૨૪
ભારતની એક વિરલ વિભૂતિ વિશ્વમાં રસદર્શન :
વિશ્વ તે સઘળું રસે ભર્યું ,
રસ પીઓ ને નરનાર–સઘળું રસે ભર્યું હો. દુઃખડાં તે સઘળાં વણસી રે જાતાં,
આનંદને નહિ પાર–સઘળું. વૃક્ષલતાના મંડપ રૂડા,
* ફૂલંડાની . તે બહાર–સધળું. મીઠડાં ફલ કે વનરાજીનાં,
ખાઓ ધરીને પ્યાર–સઘળું. ખળ ખળ નાદે શિલા ભેદીને,
ઝરણાં વહે અમીધાર–સઘળું. પંખેરુંનાં ગીત કે મીઠડાં,
સૂણે તે સુંદર સાર–સઘળું. મધુ પીએ ભંગ ફૂલ ફૂલ ફરતા,
કરે મધુર કંકાર–સઘળું. નિર્દોષ હરણાં ચાર ચરંતા,
લીલુડા વન મેઝાર–સઘળું. ઉન્નત છંગે ગિરિવર ઊભા, | મહીના મેંઘા હાર – સઘળું. ગહન ગૂહા ત્યાં શિલાની રાજે,
શીત ભૂતલ શણગાર–સઘળું. શીળાં સરોવરનાં જલ મીઠડાં,
મીઠા સાગર ભણકાર–સઘળું.
