________________
ભારતની એક વિરલ વિભૂતિ કર્યો અને સુરેન્દ્રનગરની એક ટાયરની દુકાનમાં રૂપિયા પંદરની નોકરી શોધી પણ કાઢી, પરંતુ તેમણે પોતાને : આ વિચાર ગૃહપતિજીને લખી જણાવ્યો, ત્યારે ગૃહપતિજીએ તેમને અત્યંત સહૃદયતાભર્યો પત્ર લખ્યો અને આગળ ભણવાને પ્રબળ અનુરોધ કર્યો. સાથે ચેડી આર્થિક મદદ પણ મોકલી. શ્રી ધીરજલાલભાઈ આ અનુરાધને શિરોધાર્ય કરી અમદાવાદ પાછા ફર્યા અને અભ્યાસમાં લાગી ગયા.
તે પછી શેડાંજ વખતે શ્રી રમણલાલ ગાંવિંદલાલ શાહ નામના ગૃહસ્થને પરિચય થયો અને તેમણે પોતાના ભત્રીજાનું ટયુશન ગઠવી આપતાં શ્રી ધીરજલાલભાઈને દર મહિને રૂપિયા પંદર મળવા લાગ્યા. આ રકમ તેઓ નિયમિત રીતે પોતાના માતુશ્રીને મોકલી આપતા હતા, એટલે તેમને સારી એવી રાહત મળતી હતી. આ ટયુશન તેઓ વિનીત થયા, ત્યાં સુધી ચાલુ રાખ્યું હતું.
પાંચમી અંગરેજીના અભ્યાસ દરમિયાન છૂટ્ટીના " દિવસોમાં તેઓ દાણાવાડા ગયા. ત્યાં સાજે ફરવા જતાં તેમને જમણા પગે સાપ કરડે અને પગની પાનીના ઉપરના ભાગમાં છરીથી મેટ કાપ મૂકવામાં આવ્યા. આ કાપ કઈ ડોકટર, વિદ્યા કે હકીમે નહિ, પણ એક અણઘડ માણસે તેમને જાન બચાવવાના ઈરાદાથી મૂકેલે, એટલે તેની વેદના કેવી હોય? તે કલ્પી શકાય એમ છે. તેમના - મુખમાંથી દર્દભરી ચીસ નીકળવા લાગી, પણ તે જ વખતે - શ્રદ્ધા સાત એ આદેશ આપ્યું કે “તારી ચીસે બંધ
