________________
ભારતની એક વિરલ વિભૂતિ કરવાનો પ્રસંગ આવતાં શ્રી ધીરજલાલભાઈ જાતે રસોઈ બનાવવાનું શીખી ગયા. આ વસ્તુ તેમને પછીના સમયમાં પ્રવાસ તથા અન્ય પ્રસંગોએ ઘણી ઉપયોગી નીવડી.
છાત્રાલય તરફથી રજાના દિવસે માં ઘણા ભાગે પ્રવાસ જાતે. એ રીતે તેમણે નાના–મેટા ઘણા પ્રવાસે કર્યા. દરમિયાન સારંગપુર–વ્યાયામશાળાના સંચાલક શ્રી જયકૃષ્ણ પુરાણીના પરિચયમાં આવતાં પગપાળા પ્રવાસ કરવાને શેખ જાગે. તેમાં પ્રથમ પ્રવાસ અખાડાના સભ્ય સાથે અમદાવાદથી પાવાગઢને કર્યો. બીજે પ્રવાસ તેમણે જાતે આગેવાની લઈ પાવાગઢ-સુરપાણેશ્વરને કર્યો અને ત્રીજો પ્રવાસ પણ તે જ રીતે ઈડરથી કેશરિયાજી સુધી કર્યો. વિદ્યાર્થીજીવન પૂરું થયા પછી પણ તેમણે ઘણા પ્રવાસ કર્યા છે, પરંતુ તે બધાને પાયો આ વખતે નંખાયા હતા.
એ વખતે ભારતમાં આઝાદીની લડત જોરથી ચાલતી હતી અને સર્વત્ર “મહાત્મા ગાંધી કી જય” બોલાઈ રહી હતી. ભારતીય જનતાને મોટે ભાગે તેનાથી પ્રભાવિત થયે હતે. એ રીતે શ્રી ધીરજલાલભાઈ પણ તેમના વિચારોથી અત્યંત પ્રભાવિત થયા હતા. તેથી જ તેમણે સરકારી શાળા છોડી રાષ્ટ્રીય ભાવનાવાળી શાલ્લામાં જવાનું પસંદ કર્યું હતું. તેઓ નવજીવન નિયમિત વાંચતા, એટલું જ નહિ પણ કેટલાક વખત સુધી દર રવિવારે ગૃહપતિની રજા લઈને ‘નવજીવન’ વેચવા જતા. જ્યારે તેઓ આર. સી. હાઈસ્કૂલમાં હતા, ત્યારે છાત્રાલય તરફથી મળતી ટેપીને
