________________
પ્રેમનું પ્રભુત્વ
પ્રજાપાલ રાજા મુસાફરના પ્રચ્છન્ન વેશમાં બીજે ગામ જઈ રહ્યો હતો. માર્ગમાં એક લંગડાએ વિનંતી કરી “અપંગ છું સામે ગામ જવું છે, થાકી ગયો છું. આપના ઘોડા પર મને થોડે સુધી ન બેસાડો?” એ કરસાળ હતા. પોતાના ઘોડા પર પાછળ બેસાડયો. નવા ગામમાં એને ઉતાર્યો ત્યાં એણે બૂમાબૂમ કરી: મને અપંગ જાણી આ મારો ધોડો ઉઠાવી જાય છે” લોકો ભેગા થયા. બન્નેને ન્યાયાલયમાં લઈ ગયા. ન્યાયાધીશે આશા કરી “મુસાફરી ઘોડાને પેલા દૂરના ખીલે બાંધી આવો.” પછી અપંગને કહ“તમે એને ત્યાંથી છોડી લાવો.”
ન્યાયાધીશે કહ્યું: “મુસાફર! ઘોડો તમારો છે, લઈ જાઓ.” આ ન્યાય-પદ્ધતિથી રાજાને આશ્ચર્ય થયું. એણે પ્રગટ થઇ પૂછયું “તમે કેમ જાયું કે આ ઘોડો મારો છે?”
નમન કરી ન્યાયાધીશે કહ્યું: “આપ બાંધવા ગયા ત્યારે ઘોડો પ્રેમથી આકર્ષાઇ આપની પાછળ આવતો હતો. પણ આ છોડી લાવ્યો ત્યારે થોડો એની પાછળ ઘસડાતો હતો.”
પ્રેમ સ્વામી છે, ભય અપરાધી પ્રેમ આકર્ષણ છે, ભય પ્રકપ છે.
