________________
લેકે વાત કરે છે. આ બનાવ પછી થોડા જ મહિનાઓમાં શેઠની સંપત્તિને સુર્ય, ફરી લાખ લાખ કિરણથી પ્રકાશી ઊઠ્યો.
પ્રકાશ ને અંધકાર
એક માણસને એક સ્વમ આવ્યું. કેવું . વિચિત્ર એ સ્વપ્ન! જેનાર પોતે જ આશ્ચર્યમાં ડૂબી ગયો.
એક જ નગરમાં રહેતાં સાધુ અને વેશ્યા બને એક જ અઠવાડિયામાં મૃત્યુ પામ્યાં. વેશ્યા સ્વર્ગે ગઈ. સાધુ નકે ગયા. વેશ્યા ઊંચે ચડી, સાધુ નીચે પડ્યા.
ઝબકીને જાગેલે માણસ આ સ્વપ્નનું રહસ્ય જાણવા એક જીવનદ્રષ્ટા પાસે પહોંચ્યો. જીવનદ્રષ્ટાએ કહ્યું “વાત બરાબર છે. વેશ્યા પોતાના અધોગામી જીવનને વારંવાર નિંદતી હતી, અને પોતાનું જીવન ધીમે ધીમે સુધારતી હતી અને સાધુના ચારિત્ર્યની હૈયાથી પ્રશંસા કરતી હતી; જ્યારે સાધુ પિતાના ચારિત્ર્યને મનમાં મિથ્યા ઘમંડ રાખતા હતા, અને આ વેશ્યાને તિરસ્કાર કરી, આખો દિવસ એની જ નિંદામાં રચ્યાપચ્યા રહેતા હતા.
“વેશ્યાની આંખમાં ગુણ હત–પોતાની નિંદા અને બીજાની પ્રશંસા, સાધુની આંખમાં દોષ હતો–પિતાની પ્રશંસા અને બીજાની નિંદા.
“એ કારણે વેશ્યાને પ્રકાશ લાગે, અને સાધુને અંધકાર.”
૧૪]