________________
દિવ્ય દૃષ્ટિ
ભયની છાયા - આજે સર્વત્ર ભય છે. ભય વિનાને માણસ વિરલ દેખાય છે. માનવજાત જાણે ભયના સાગરમાં ડૂબી રહી છે અને હવામાં પણ ભયને ફફડાટ છે. મુખથી ઘણા કહે છે: “ અમારે કેની બીક છે? અમે તે નિર્ભય છીએ પણ એ તે વાચા બોલે છે. હૃદય શું કહે છે? હૃદય એમ કહી શકે ખરું કે, મને કોઈને ય ભય નથી ? વાચા જ્યારે અભયની વાણી ઉચ્ચારતી હોય છે ત્યારે પણ હૃદય તે ધ્રુજતું હોય છે અને ભયના ઓળા જેવું હોય છે!
ભેગીને રોગને ભય છે. ભોગ પછી રેગ તે નહિ આવે ને? એ ફફડાટમાં ભેગમાં પણ શોક દેખાય છે. ધનવાનને ચેરને ભય છે, ટેકસને ભય છે, અગ્નિને ભય છે, સામ્યવાદને ભય છે. પ્રધાનેને સત્તા ચાલી ન જાય તેને ભય છે. વિદ્વાનને પરાજયને ભય છે. ગુણવાનને દુજનને ભય છે. દેહધારીને મૃત્યુને ભય છે, ગમે ત્યાં જાઓ, ભય જ દેખાય છે. હા, વૈરાગ્ય એક એવી વસ્તુ છે, જેને કોઈને ય ભય નથી. વેરાગી તે મૃત્યુ સામે પણ મારા માંડી શકે. વિરાગ છેડે પણ હૈયામાં હોય તો માણસ અભયને આનંદ માણી શકે. માણસ આટલે ડરપોક, કાયર અને ભીરું દેખાય છે એનું કારણ એ કે એને જડ વસ્તુઓમાં અશક્તિ છે. એનું મેં સિંહ જેવું છે, પણ હૈયું શિયાળ જેવું છે. માણસ હૃદયથી સિંહ જે શ્રે કઈ રીતે થઈ શકે તે વિચારવાનું છે.
