________________
જાગ આ સપૂત !
૪૧
શ્રી મહાવીરના સિદ્ધાન્તાના દ્રોહ તા નથી કરતા ને? તારા હાથે આવું ક્રૂર પાપ થાય એ હું ઇચ્છતા નથી. હું ઇચ્છું" છું તારા અમર વિજયને !
કારણ કે તું જૈન છે ! તારી પાસે એ પાંખા છેઃ અહિંસા અને સત્ય ! આ એ પાંખો કપાઇ જતાં તું જૈન મટી “જન” બની જઈશ ! તારી શેાભા આ બે દ્વિવ્ય પાંખોમાં જ છે.આ બે માત્રા તને શ્રેષ્ઠ બનાવનારી છે! તને ગગનવિહારી બનાવનારી છે!
આ અહિંસા ને સત્યની પાંખોથી તું હિંસાના ભડાકાથી સળગતી દુનિયા પર પરિભ્રમણ કરી શકીશ, વિશ્વને પ્રેમ ને શાન્તિના સ ંદેશ પાઠવી શકીશ, શાન્તિને દૂત બની શકીશ, માટે સાવધાન થા ! આ બે પાંખો કંપાઈ ગઈ તા સમજજે કે તું પ’શુ છે, લંગડા છે. તારી આ એ પ્રિય આંખો પ્રમાદથી રખે કપાઈ ન જાય, માટે જાગૃત ખન ! ઝોકાં ખાવાં છેડી દે ! આમ બગાસાં ખાધે ને નિર્માલ્ય જીવન જીવે મુક્તિ નહિ મળે ! મુક્તિ મેળવનાર શ્રીમહાવીરને તું યાદ કર. એણે કેવાં મહાન્ શુભ કાર્યો કર્યા હતાં ! જો—
જેણે ધૈ પૂર્ણાંક નર–પિશાચના સામના કરી, ભયભીતને નિય બનાવી અને માનવમાં રહેલી અખૂટ શક્તિના પરચા તાવી મહાવીરપદ પ્રાપ્ત કર્યુ” હતું.
જેણે સાંવત્સરિક દાન દઇ અઢળક સપત્તિ વર્ષાવી અને દીન, હીન, અનાથ ને ગરીબેને યથાયાગ્ય દાન વડે સુખી બનાવી–દાનવીરપદ વિભૂષિત કર્યું હતું.
જેણે વૈભવેાથી છલકાતા રાજમદિરાને છેડી, પેાતાના પ્યારા પ્રિયજનાથી વિખૂટા પડી, અને મહામહના પરાજય
