________________
૩ર
હવે તે જાગે? વાત કરતો નજરે પડે છે. તે સમયે મનમાં થાય કે આ પોતે સમૃદ્ધ હોવા છતાં પિતાની જાતને સુખી નથી બનાવી શક્તિ, તે બીજાને સુખી બનાવે શી રીતે? અને એવા પાસેથી સુખની આશા રખાય પણ શી રીતે ? ' '
આજનું આપણું આ દેખાતું સુખ એ લગ્નપ્રસંગ પર ઉછીના લાવેલાં દાગીના જેવું છે. આ ભાડૂતી સુખને લીધે આપણે ઉન્મત્ત બન્યા છીએ; પણ આપણે જીવનમાં ઊંડે વિચાર કરવો જોઈએ, કે આ આપણી પાસે આવેલી વસ્તુઓ પિતાની છે કે માગી લાવેલી છે? જો માગી લાવેલી હોય તો આ ગર્વ શા માટે ? આ ક્ષણભંગુર વસ્તુઓ પર મુસ્તાક થઈને જીવન હારી ન જવાય, માટે આપણે આપણા આત્માને એક સીધે પ્રશ્ન પૂછવો જોઈએ આપણે જે માન મેળવીએ છીએ, જે પ્રતિષ્ઠા પ્રાપ્ત કરીએ છીએ, તે શું આપણા આત્મિક વ્યક્તિત્વના પ્રભાવથી મેળવીએ છીએ?
તે નકારમાં જ ઉત્તર આવશે. -
આપણી કઈ પ્રશંસા કરે કે કોઈ ખૂબ વખાણ કરે એટલે આપણી છાતી ગજગજ પહોળી થાય છે, ને મનમાં ગલીપચી થાય છે. પણ ઉડે વિચાર કરતાં માલુમ પડશે કે એ બધી વસ્તુઓ બહારની છે. બાહ્ય આડંબરને લીધે માન ને સ્થાન મળે છે, એ વસ્તુઓ આપણું નથી. આપણી પાસેથી કયારે જતી રહે તેને ભસો પણ નથી, માટે માણસે એવી રીતે પૂર્ણતા, પ્રતિષ્ઠા, સુખ ને આનંદ મેળવવાં જોઈએ કે આ બધી ક્ષણિક વસ્તુઓ કદાચ ચાલી જાય તે પણ માણસાઈ હંમેશાં દીપતી રહે અને આપણા સુખને દુઃખને પટ ન લાગે?
