________________
૪૪
પૂર્ણાષ્ટક (૫)
पूर्यन्ते येन-कृपणा स्तदुपेक्षैव पूर्णता । पूर्णानन्दसुधा स्निग्धा, दृष्टिरेषा मनीषिणाम् ॥
જ્ઞાનસાર
તુ' દીન ન મન. તારે દ્વીન ખનવાનુ કાઇ કારણ નથી. તને ગરીબ, કંગાલ કે નિર્ધન કાણુ કહી શકે ? કરી શકે ? તું તા ધનપતિને પણ ધનપતિ છે; તું તે અદ્દભુત સ પતિના સ્વામી છે; પણ તારી સંપતિનું તને ભાન નથી, તારી સપત્તિ શુ છે એ તું સમન્ત્યા નથી એટલે તને લાગે છે કે તારી પાસે કાંઈ નથી. પણ તને જો એ સપત્તિના ખ્યાલ આવી જાય તે તું કાઇની આગળ દીન કે રાંક નહિ અને, મનમાં એછુ નહિ આણે.
.
પુણ્યની પ્રકૃતિ કેવી વિવિધ છે !
શાળીભદ્રને ત્યાં રાજા શ્રેણિક આવે છે,નાકરાના ખંડમાં આરસની જળતર`ગવાળી લાદીએ જોતાં શ્રણિકને સ‘શય પડયા : આ પાણી છે કે પથ્થર. એ જાણવા માટે એણે વીંટી મારી, વીંટી અથડાઇ ને પાછી આવી ત્યારે જાણ્યું કે આ પાણી નહિ, આરસની શિલાઓ છે. એ ઉપર જાય છે. શાળીભદ્રની મા શાળીભદ્રને નીચે ખેલાવે છે, એનું શરીર પારિજાતક જેવું સુકુમાર છે. અનંત સમૃદ્ધિ છે. ઘડીભર શ્રેણિકને થયું: “હું
આ મગધના રાજા, જે નથી માણતા એ શાળીભદ્રના સેવકો માણે છે !” ત્યાં એને ભગવાન મહાવીર યાદ આવ્યા. એમણે કહેલી પુણ્યની વિવિધતાની વાત સાંભરી આવી. કની
