________________
એક પ્રમાણિક કશુ કથા
બ્રેડ પ્રીતિ જોઇ, મારી નજર આગળ એની કારુણ્યમય નિર્દોષ પ્રતિકૃતિ તરવા લાગી. મે ઉતાવળમાં એના માટે જે અભિપ્રાય બાન્ધ્યા હતા તે માટે મને પશ્ચાત્તાપ થવા લાગ્યા. મારાં નયનાનાં નીરે એ ભૂલને ધોઇ નાખી.
મધુરતાની માદક ભૂરકી છાંટીને સામા માણુસને વિશ્વાસ ને શાન્તિની મૂર્છામાં પોઢાડી દેનાર, બુદ્ધિધના કરતાં આ અખુદ્દ કેટલા શ્રેષ્ઠ તે મહાન હતા, તેને ખ્યાલ તે હવે મને આવવા લાગ્યા...!
ખરેખર, સુમધુર જળનુ પાન કરાવી એ ઝરણુ સદાને માટે, સૂકાઇ ગયું, સૌરભની એક સુંદર લહેરી આપી, એ વનપુષ્પ સદાને માટે ચિમળાઇ ગયું. તેજસ્વી કરણાથી પ્રકાશ પાથરી એ દીપક સદાને માટે બૂઝાઇ ગયા ! એ યુવાન ફેરીયાના ગમનથી મારું તે જાણે સર્વસ્વ લુટાઈ ગયું !
બાળાની આ કથા સાંભળવા હોટલના ધણા ગૃહસ્થો ભેગા થયા હતા. એમણે શાન્તિથી આ ઘટના સાંભળી. એમનું અધાનું હૈયું પણ દ્રવી ગયું. મેં એમને ઉદ્દેશીને કહ્યું “ ભાઇ ! આવા એક પ્રમાણિક ગરીબના કુટુમ્બને આપણે કાંઇક મદદ કરવી, એ આપણી જ છે.'' બધાને મારી વાત ગમી ગઇ અને થાડી જ વારમાં ત્રણસો રૂપિયા એકત્રિત થઇ ગયા.
આ નાની રકમ, એ બાળાના હાથમાં આપતાં મેં કહ્યું- બહેન ! તારા પ્રમાણિક બાન્ધવાની યાદગીરીમાં આ નાચીજ પુષ્પાંજલિ લઈ અમને આભારી કર ! તારા ભાઈએ જે નૈતિકધન મેળવ્યું તે તે આ જીવન પર્યંત ભૂલાય તેમ નથી. એ ગયા પણ પાછળ સ ંસ્કૃતિની સબ મૂકતા ગયા એ ગયા પણ અમારા દિલમાં માનવતાનાં ખી વાવતા ગયા ! તારી એ સંસ્કારી માતાને અમારા જયહિન્દ કહેજે
દિલના અન્યને તોડી નાંખે એવી આ કરુણ ઘટનાને વર્ષોંના વહાણુાં વહી ગયાં. આજે પણુ એ દૃશ્ય નજર આગળ સ્પષ્ટ રીતે નથી રહ્યું છે. કયું હૈયું ભૂલે આવુ કરુણ છતાં ભવ્ય દૃશ્ય ?
