________________
યતિલક્ષણ સમુચ્ચય પ્રકરણ
૨૩૫
ગાથા-૧૮૩-૧૮૪-૧૮૫
ननु शैलकसेवायां यदि लब्धं शैलकस्य शिष्यत्वम् । तं मुक्त्वा गतानां तस्मात्पञ्चशतानां तदलब्धम् ॥१८२ ॥
પ્રશ્ન- શૈલકસૂરિની સેવાથી જો પંથકમુનિને ‘સુશિષ્ય' એવું વિશેષણ હોય તો તેમને છોડીને ગયેલા પાંચસો મુનિઓને સુશિષ્ય' એવું વિશેષણ ન મળ્યું, અર્થાત્ તે સુશિષ્ય ન હતા એમ સિદ્ધ થયું. (૧૮૨) तस्स य मूलगुणेसु, संतेसु वि दुण्ह गमणठाणाई । तेसिं तस्स य जुत्ति-क्खमाइ कइ होंति वेहम्मा ॥१८३॥ तस्य मूलगुणेषु च सत्सु गमनस्थानादीनि । तेषां तस्य च युक्तिक्षमाणि कथं भवन्ति वैधात् ॥१८३॥
તે આચાર્યમાં મૂલગુણો હોવા છતાં પાંચસો ગયા અને એક રહ્યા, એ બેના (પાંચસો મુનિ અને એક મુનિ એમ બેના) ગમન અને સ્થાન (=xj भने २३) विपरीत डोवाना २९) युतिक्षम वी शत थाय ? એ બે યુક્તિથી કેવી રીતે ઘટી શકે? અર્થાત્ ન ઘટી શકે. (૧૮૩) मूलंगुणसंजुअस्स य, दोसे वि अवजणं उवक्कमिउं । धम्मरयणंमि भणिअं, पंथगणायंति चिंतमिणं ॥१८४॥ . मूलगुणसंयुतस्यं च दोषानप्यवर्जनमुपक्रम्य । .. धर्मरत्ने भणितं पन्थकज्ञातमिति चिन्त्यमिदम् ॥१८४ ॥
- દોષ હોવા છતાં મૂલગુણ સંયુક્તનો ત્યાગ ન કરવો એવી ભૂમિકા કરીને ધર્મરત્ન પ્રકરણ ગ્રંથમાં પંથકનું દૃષ્ટાંત કહ્યું છે. આથી આ (પાંચસોનું शमन) (वय॥२७4 छ. (१८४) भन्नइ पंचसयाणं, चरणं तुल्लं च पंथगस्सावि । अहिगिच्च उ गुरुरायं, विसेसिओ पंथओ तहवि ॥१८५॥ भण्यते पञ्चशत्याश्चरणं तुल्यं च पन्थकस्यापि ॥ अधिकृत्य च गुरुरागं, विशेषितः पन्थकस्तथापि ॥१८५॥
