________________
૩૬ એક હજાર સોનામહોર આપી દો.” * *
દુનિયામાં એવો કોઈ માનવી નથી કે જેનું હદય કદી ન પીગળે. એવી કોઈ રાત નથી, જેમાં એક પણ તારો ન હોય. આખરે તો કાશીરાજ પણ માનવી હતો. કાશીરાજનું હદય પીગળી ગયું. “કોશલરાજ! તમે ધન્ય છો.” કાશીરાજ સિંહાસન છોડી પાસે આવ્યા અને એકદમ કોશલરાજને પ્રેમભીના નયને ભેટી પડ્યા.
ખરેખર, કોશલરાજ! તમે મહાન છો. આજ સુધી તો તમારું નામ જ મેં સાંભળ્યું હતું, પરંતુ આજે મેં તમારી મનાવતા પ્રત્યક્ષ જઈ; તમારામાં રહેલી દિવ્યતાનાં મેં દર્શન કર્યા. હવે મને લાગે છે કે હું ક્યાં
“તમારી ઉદારતા, તમારી ક્ષમા, તમારું કારુણ્ય, તમારો પ્રેમ ખરેખર અદ્ભુત છે. આજે આ માટે, તમારી માનવતાને હું નમું છું. તમે આ સિંહાસન ઉપર બેસો.
“મારે હવે આ સિંહાસનને શું કરવું છે? એના વિના પણ હું સુખી છું.” કોશલરાજે કહ્યું. “ઈચ્છા તો એવી છે પ્રજાજન બનીને સૌની સેવા કરું. વિચારી જોયું કે દુનિયામાં કરોડપતિને પણ એક દહાડો
