________________
૩૦૦
શ્રી જિનચન્દ્રકાન્ત-ગુણમાળા
પટંતર હવે, તેહશું ગુહ્ય ન છાજે;ગ્ય અગ્ય વિભાગ અલહ, કરશે મોટી વાતેજી; ખમશે તે પંડિત પરષદમાં, મુષ્ટિપ્રહાર ને લાતેજી. ૭ સભા ત્રણ શ્રોતા ગુણ અવગુણ, નદીસૂત્રે દસેજી; તે જાણી એ ગ્રંથ યોગ્યને, દેને સુગુણ જગીશેજી; લેક પૂરજો નિજનિજ ઈચ્છા, ગ ભાવ ગુણ રયજી; શ્રી નયવિજય વિબુધ પયસેવક વાચક યશને વયણેજ. ૮
શ્રી વૈરાગ્યની સઝાય .
(શ્રી સીમંધર સાહેબ સાંભળે-એ રાગ.) - કાં નવિ ચિતે હે ચિત્ત મેં જીવડા, આયુ ગળે દિનરાત; વાત વિચારી રે પૂરવ ભવતણી, કુણ કુણ તાહરી જાત? કાં ૧ તું મત જાણે રે એ સહુ માહરા, કુણ માતા કુણ બ્રાત? આપ સ્વાર્થી એ સહુ મળ્યા, મ કર પરાઈ રેવાત. કાં ૨ દેહિ દીસે રે ભવ માનવતણે, શ્રાવક કુલ અવતાર, પ્રાપ્તિ પૂરી રે ગિરુઆતણી, નહીં તુજ વારેવાર. કાં ૩ પુણ્યવિહૂણે રે દુઃખ પામે ઘણું, દેષ દીયે કીરતાર, આપકમાઈ રે પૂરવ ભવતણી, નવિ સંભારે ગમાર. કાં૪ કઠિન કર્મને અહનિશ તું કરે, જેહના સબલ વિપાક; હું નવિ જાણું કુણ ગતિ તાહરી, તે જાણે વીતરાગ. કાં૫ તુજ દેખતાં રે જેને જીવડા, કેઈ કેઈ ગયા નરનાર; “
એમ જાણીને રે નિચે જાવું, ચેતન ચેતે ગમાર. કાં ૬ કાકા:
સલ્ફન્સ્ટન હાજર નિગાદ સૂક્ષ્મ બાદર, પુદુગળ અનંત અપાર; એ કાળ તું તિહાં રહ્યો, હવે કર હઈએ વિચાર
