________________
સજઝાયો
.
૩૮૯
પદ એહમાં ગી, કહીએ નહીં અતિચારીજી; આરહે આરૂઢ ગિરિને, તેમ એહની ગતિ ન્યારી). ૧ ચંદન ગંધ સમાન ક્ષમા ઈહાં, વાસકને ન ગવેજ આસંગે વર્જિત વળી એહમાં, કિરિયા નિજગુણ લેખેજી શિક્ષાથી જેમ રતન નિજન, દષ્ટિ ભિન્ન તેમ એહજી; તાસ નિગે કરણ અપૂર્વે, લહે મુનિ કેવલ ગેજી. ૨ ક્ષીણુદેષ સર્વજ્ઞ મહામુનિ, સર્વ લબ્ધિ ફલ ભેગીજી; પરઉપગાર કરી શિવસુખ તે, પામે ભેગી અગીજીઃ સર્વ શત્રુ ક્ષય સર્વ વ્યાધિ લય, પૂરણ સર્વ સમીહાજી; સર્વ અરથ ગે સુખ તેહથી, અનંતગુણ નિરીહાજી. ૩ એ અડદિઠ્ઠી કહી સંક્ષેપ, રોગશાસ્ત્ર સકતેજી; કુળ યેગી ને પ્રવૃત્તચક જે, તેહ તણે હિત હેતેજીઃ યેગી કુળે જાયા તસ ધમ્, અનુગત તે કુળ ગીજી; અદ્વેષી ગુરુદેવ દ્વિજ પ્રિય, દયાવંત ઉપયોગીજી. ૪ શુશ્રુષાદિક અડગુણ સંપૂરણ, પ્રવૃત્તચક તે કહીએજી; યમદ્રય લાભ પરદુગ અથ, આદ્ય અવંચક લહીએ ચાર અહિંસાદિક યમ ઈચ્છા, પ્રવૃત્તિ થિર સિધ્ધિ નામેજી; શુધ્ધ રુચે પાળે અતિચારહ, ટળે ફળ પરિણામેજી. ૫ કુળ રોગી ને પ્રવૃત્તચકને, શ્રવણશુદ્ધિ પક્ષપાતળ; ગદષ્ટિ 2થે હિત હવે, તેણે કહી એ વાત શુદ્ધ ભાવ ને સૂની કિરિયા, બહુમાં અંતર કેતેજી? જલહલતે સુરજ ને ખજુઓ, તાસ તેજમાં જેતેજી. ૬ ગુહ્ય ભાવ એ તેને કહીએ, જેહશું અંતર ભાંજેજી; જેહશું ચિત્ત
ધર્મ વિના સુણ છવડા, તું ભમીએ ભવ અનંત; મૂઢપણે ભવ તેં કિયા, ઈમ બેલે ભગવંત