________________
પૂ૦ તપમૂર્તિ રંજનવિજ્ય મહારાજની
જીવનઝરમર
કાદવમાંથી કમળ પાકે તેમ સંસારમાંથી સંતે પાકે છે. મુનિરાજશ્રી રંજનવિજયજી મહારાજનું જીવન પણ એવું જ એક કમળજીવન છે.
પાટડીમાં ન્યાય અને નીતિથી વ્યવહાર અને વ્યવસાય ચલાવતા જાણતા શેઠ કેવળચંદ અને માતા ઝબકબેનને બળે વિક્રમ સંવત ૧૯૪૩માં સુપ્રભાતે એક તેજસ્વી બાળકને જન્મ થયો. સુંદર આકૃતિ અને શાંત પ્રકૃતિવાળા એ બાળકનું નામ પાડ્યું રૂગનાથ. ફૂલની જેમ ખીલતા એકના એક એ લાડકવાયા બાળકે જ્યારે નવ વર્ષની ઉમ્મરે નવપદની ઓળી કરી ત્યારથી સૌ એને “ભગત” કહી હુલામણું નામે બોલાવવા લાગ્યા. લોકોએ તે એ નામ સહજ આપ્યું, પણ રૂગનાથે એ નામને સફળ અને સાર્થક કર્યું.
રૂગનાથભાઈનાં લગ્ન ઝીંઝુવાડાના સંસ્કારમૂર્તિ શેઠ પિપટલાલનાં સુપુત્રી કેવળીબેન સાથે થયાં. કેવળીબેન તેં એક નારીરત્ન હતું. એમની વાણીમાં અમૃત અને વર્તનમાં મર્યાદા હતી. આવી ગુણસંપન્ન નારીના સંગે ભગતના જીવનમાં ધર્મનો રંગ ઓર ખીલે. મુક્તિનગર જતાં રથનાં બે ચક જેવાં આ બંને નરનારી સંસારમાં રહ્યાં છતાં પિતાથી થાય તેટલી ધર્મારાધના કરવા લાગ્યાં. કેવળીબેનનાં પગલે કમળા તે આવી જ હતી, પણ ભગત એને સદુપયોગ કરવા લાગ્યા. [૮].
