________________
લેવા રાજા વિચાર કરવા
બાઈ આ
નવગડા
[ ૧૨૬ ]
ચાર સાધન લેવા રાજા પાસે ગયે, રાજાએ તેને ઈચ્છા મુજબ માગવા કહ્યું. કપિલ વિચાર કરવા લાગ્યા. આખું ય રાજ્ય માગતાં પણ એને તૃપ્તિ ન થતી દેખાઈ. આખરે તૃષ્ણાને અંત નથી એમ સમજી વૈરાગ્ય પામે. પરિગ્રહ એ નવગ્રહો કરતાં જુદી કટિને દશમે ગ્રહ છે. એ સૌને દુઃખ આપે. શનીશ્વરની પનોતીમાંથી તે સાડાસાત વરસે પણ છુટાયે, પણ આ પરિગ્રહની પનોતીમાંથી તે આખી જિંદગીને અંતે પણ ન છુટાય.
અહીં આવનાર દરેકે પરિગ્રહ પરિમાણ કરવું જોઈએ. એ કરવાનો નિર્ણય કરે તે જીવન હળવું બની જાય. પરિગ્રહ વધે તે આત્મામાં કચરે વધે છે. મહાપુરુષોએ જીવન શાંતિથી પસાર કરવા માટે આ બધા માર્ગો બતાવ્યા છે.
પરિગ્રહની મૂછ કેટલું નુકસાન કરે છે તે માટે એક તાજો જ દાખલો આપું.
કાળા બજારની કમાણી કરીને એક શેઠે રૂપિયા ભેગા કર્યા. બાપ દીકરાથી છાના ભેગા કરે અને દીકરો બાપથી છાના ભેગા કરે, આવી રીતે બને ય જુદી જુદી રમત આદરી. પૈસો મન જુદા પાડે છે જ.
પરિગ્રહની મૂર્છા ન ઊતરી હોય તે આ સાધુઓની ત્યાગ અવસ્થામાં પણ મન બગડે. જ્ઞાનીઓ એક પ્રશ્ન પૂછે છેઃ નરકનાં બંધને બંધાવનાર કેણ? તે કે મન.
પ્રસન્નચંદ્ર રાજર્ષિ તપસ્વી છે, ત્યાગી છે, પણ બે રાજસેવકેની વાત સાંભળી મન બગડયું. મનથી યુદ્ધ ચડ્યા અને સાતમી નરકના દળિયા બાંધ્યાં. પણ એ તે જ્ઞાની હતા, જરીવારમાં સમજી ગયા. મનને ઠેકાણે લાવ્યા,
