________________
ચૈત્યવદન મહાભાષ્ય
_ सूत्रे एव भणितं प्रार्थनमारोग्य-बोधिलाभस्य ।
तस्मात् कर्तामदं प्रणिधानं नो खलु निदानम् ।।८७०।।
અથવા- ચતુર્વિશતિસ્તવ સૂત્રમાં જ આરોગ્ય-બોધિલાભની પ્રાર્થના 58ो . तेथ. २॥ प्रणिधान ४२ भे. प्रणिधान निहान नथी ४. (८७०)
जो वि भणिओ दसाइसु, तित्थगरम्मि वि नियाणपडिसेहो । तित्थगररिद्धिअभिसंगभावओ सो वि जुत्तो त्ति ॥८७१॥ योऽपि भणितो दशादिषु तीर्थकरेऽपि निदानप्रतिषेधः । तीर्थकर_भिषङ्गभावतः सोऽपि युक्त इति ।।८७१।।
દશાશ્રુતસ્કંધ આદિ સૂત્રમાં તીર્થંકરપદના પણ નિદાનનો જે નિષેધ કરવામાં આવ્યો છે તે તીર્થકરની ઋદ્ધિની આસક્તિના કારણે કરવામાં આવ્યો छ. तथा ते प्रतिष५ ५९युति छ. (८७१)
न य पत्थिया वि लब्भइ, साभिस्संगेहिँ तारिसा पयवी। निस्संगभावसज्झा, जम्हा सा मुत्तिहेउत्ता ॥८७२॥ न च प्रार्थिताऽपि लभ्यते साभिष्वङ्गैस्तादृशी पदवी । निस्सङ्गभावसाध्या यस्मात् सा मुक्तिहेतुत्वात् ।।८७२।।
માંગેલી પણ તે પદવી આસક્તિવાળા જીવોથી મેળવી શકાતી નથી. કારણકે તે પદવી મુક્તિનું કારણ હોવાથી આસક્તિરહિત ભાવથી સાધી શકાય छ. (८७२)
भणियं चएवं च दसाईसुं तित्थयरम्मि वि नियाणपडिसेहो । जुत्तो भवपडिबद्धं, साहिस्संगं तयं जेण ॥८७३॥ भणितं चएवं च दशादिषु तीर्थकरेऽपि निदानप्रतिषेधः । युक्तो भवप्रतिबद्धं साभिषङ्गं, तकं येन ।। ८७३।। .
393
