________________
ચૈત્યવદન મહાભાષ્ય
जाव य सद्दो अवधारणम्मि कालप्पमाणविसयम्मि । अरहंता भगवंता, भणियसरूवा इमेसिं च ॥४६१॥ यावच्च शब्दोऽवधारणे कालप्रमाणविषये । अर्हन्तो भगवन्तो भणितस्वरूपा एषां च ।।४६१।। होउ नमो अरहंताणं ति एवंरूवो भवे नमुक्कारो । तेणं ति तदुच्चारणपुव्वमहं जा न पारेमि ॥४६२॥ भवतु नमोऽर्हद्भ्य इत्येवंरूपो भवेद् नमस्कारः । - तेनेति तदुच्चारणपूर्वमहं यावद् न पारयामि ।।४६२।। ताव त्ति तप्पमाणं, कालमहं वोसिरामि अप्पाणं । पयसंबंधो एसो, केहि पुणो करणभूएहिं ? ॥४६३॥ तावदिति तत्प्रमाणं कालमहं व्युत्सृजाम्यात्मानम् । पदसंबन्ध एष कैः पुनः करणभूतैः ? ।।४६३।। काओ देहो तस्स उ ठाणं उड्डाइणा पगारेण । संठावणमेत्थं पुण, उट्ठाणं खलु पहाणं ॥४६४॥ कायो देहस्तस्य तु स्थानमूर्खादिना प्रकारेण । . संस्थापनमत्र पुनरूलस्थानं खलु प्रधानम् ।।४६४।। तेण उ उस्सग्गेणं, उस्सग्गो एस मज्झ दट्ठव्वो । मोणेण उ वायाए, निरोहरूवेण करणेण ॥४६५॥ तेन तु उत्सर्गेणोत्सर्ग एष मम द्रष्टव्यः । मौनेन तु वाचो निरोधरूपेण करणेन ।।४६५।। झाणेण पंचपरमेट्ठिसंथुईपमुहवत्थुचिंताए। किरियातिगेण सहिओ, अप्पाणं वोसिरामि त्ति ॥४६६॥ ध्यानेन पञ्चपरमेष्ठिसंस्तुतिप्रमुखवस्तुचिन्तया । क्रियात्रिकेण सहित आत्मानं व्युत्सृजामीति ।।४६६।। .
૨૦૩