________________
ચૈત્યવન્દન મહાભાષ્ય
· इह साहू सड्डो वा, चेइयगेहाइउचियदेसम्मि।
जहजोगं कयपूओ, पमोयरोमंचियसरीरो ॥२६३॥ इह साधुः श्राद्धो वा चैत्यगृहाधुचितदेशे । यथायोगं कृतपूजः प्रमोदरोमाञ्चितशरीरः ।।२६३।। धन्नोऽहं कयपुत्रो, अणोरपारम्मि भवसमुद्दम्मि। जेण मए संपत्तं, जिणवंदणसुत्तबोहित्थं ॥२६४॥ धन्योऽहं कृतपुण्योऽनवरपारे भवसमुद्रे । येन मया संप्राप्तं जिनवन्दनसूत्रबोहित्थम् ।।२६४।। . एयं परमं तत्तं, कायव्वमिओ वि नाऽवरं भुवणे। विज्जं पिव मंतं पिव, विहिणाऽऽराहेमि ता एयं ॥२६५॥ एतत्परमं तत्त्वं कर्त्तव्यमितोऽपिं नापरं भुवने । . विद्यामिव मन्त्रमिव विधिनाऽऽराधये तत एतत् ।।२६५।। एवं संवेगरसायणेण सुत्थीभवंतसव्वंगो। अइयारभीरुयाए, पडिलेह-पमज्जणुज्जुत्तो ॥२६६॥ एवं संवेगरसायनेन स्व(सु)स्थीभवत्सर्वाङ्गः ।
अतिचारभीरुतया प्रतिलेख(न)-प्रमार्जनोद्युक्तः ।।२६६।। उद्दामसरं वेयालिओ ब्व पढिऊण सुकइबद्धाई। सपराणंदकराई, मंगलचित्ताई वित्ताई ॥२६७॥ उद्दामस्वरं वैतालिक इव पठित्वा सुकविबद्धानि । स्वपरानन्दकराणि मङ्गलचित्राणि वृत्तानि ।।२६७।। कयपंचंगपणामो, दाहिणजाणुं महीऍ विणिहट्ट । इयरं मणा अलग्गं, ठविऊण कयंजलीमउलो ॥२६८॥
૧૨૦
