________________
શી સરાવૈકાલિક વાયબ - ૧૪ -
સંયમજીવન કર્મના ઉદયથી નિષ્ફળ ન બને માટે જ દશ વૈકાલિકની રચના પૂજ્યશ્રીએ કરી. વિશિષ્ટ પ્રકારની મર્યાદા અને તેની વફાદારીના આધારરૂપ આ સૂત્ર છે. જે મળે તે ભોગવવું તેની મહત્તા નથી. પણ ખપતી ચીજ લઈ બાકીનો ત્યાગ કરવો એ જ મહત્ત્વનું છે. મળેલી ચીજ સર્વ ભોગવવી તે સંસાર. મળેલી ચીજ જરૂર પૂરતી લઈ જ્ઞાનપૂર્વક ત્યાગ કરવો તે સંયમ....!
અહીં થ' શબ્દ અવધારણ અર્થમાં નથી પણ અવધારણા અર્થમાં છે. તે' સુંદર-મસ્તિ-પ્રિય ઘણા આત્માને કાંત ન હોવા છતાં પ્રિય હોય તો લે.
રાજાને ગમતી રાણી છાણા વીણતી આણી...! ઘણાને કારેલા કડવા હોવા છતાં જામફળ જેવા મીઠા લાગે. પદાર્થ કાંત હોવા છતાં તાવ આવતો હોય તો પ્રિય લાગે નહીં. અહીં કાંત-પ્રિય બંને હોય. સુંદર હોય છતાં ચાર કારણે તે અપ્રિય લાગે.
રોસ પ્રતિ નિવેષિત તે છતાં ગુણોનો અપલાપ, હઠાગ્રહ કૃતજ્ઞતા ન હોય. દુનિયાના પદાર્થમાં વિશિષ્ટતાને પારખવાની તાકાત ન હોય.
મિથ્યાત્વનો કારમો ઉદય આભિનિવેષિક આમ કાંત હોય પણ પ્રિય ન હોય. મિથ્યાત્વનો ઉદય હોય તો સારી ન લાગે. વસ્તુ સારી હોય પણ પકડ રહે. તો લાભ ઉઠાવી શકે નહીં. શ્રી દશવૈકાલિક વાચના - ૧
૫ ૩)
